Review Canon EOS R7 systeemcamera

1 jaar geleden

Destijds begon ik mijn review over de Canon EOS 90D met de titel “prosumer camera met pro aspiraties” en eigenlijk is deze titel net zo goed van toepassing voor de Canon EOS R7 systeemcamera. Al bij het lezen van de specificaties wist ik dat deze camera er moest gaan komen. Toen kondigde Canon de R7 aan, een APS-C systeemcamera die vooral bedoeld is voor een snelle autofocus. Ik was al snel om, zeker toen ik de prijs zag. In deze review lees je meer over de R7 systeemcamera.

Bekijk de Canon R7 systeemcamera

Terug de tijd in

Eerst even terug in de tijd met een klein stukje historie. De Canon EOS R was het niet voor mij, maar toen Canon de R5 en R6 aankondigde wist ik dat het moment was gekomen om over te stappen naar een systeemcamera.

Iets minder dan twee jaar geleden deed de R5 bij mij zijn intrede. Mijn vorige camera's deed ik weg of hield ik als back-up. De Canon 90D ging naar een nieuwe eigenaar en de 5D Mark IV deed dienst als back-up. Voor het eerst had ik alleen nog maar fullframe camera's. Maar systeem- en spiegelreflexcamera’s zijn zo verschillend dat het voor mij niet lekker werkte om ze naast elkaar te gebruiken.

Toen ik vorig jaar naar Groenland ging heb ik de 5D Mark IV verruild voor de R6. De Canon R6 is veel beter in de ruis met hoge ISO-waardes en bleek geweldig voor nachtfotografie. Toch miste ik de APS-C sensor, want de R6 is voor mij echt een back-up en alleen voor nachtfotografie een toevoeging. Inmiddels heeft de R7 een plekje in mijn tas naast de R5 en R6. Ik nam ‘m mee naar Finland tijdens mijn fotoreis naar de Finse herfst, de Ruska.

Specificatie van de Canon R7

Eerst wil ik ingaan op een aantal specificaties van de R7 die voor mij van belang zijn en mij aanspraken. De sensor heeft 32.5 megapixel en de DIGIC X processor is dezelfde als in de R5 en R6. Maar de interne 7-stops beeldstabilisatie is meer en dat is indrukwekkend, zeker met het Canon RF 100-500mm f/4.5-7.1L IS USM objectief die ook een steengoede stabilisatie heeft. Met de mechanische sluiter kun je 15 beelden per seconde vastleggen en met de elektronische sluiter wordt dat vergroot tot 30 beelden per seconde.

De hele sensor wordt gebruikt voor de scherpstelling met maar liefst 651 zones. Handmatig kun je bijna 6000 autofocuspunten selecteren. Verder maakt de Canon EOS R7 gebruik van de Dual Pixel CMOS AF-technologie. Heb je een koppie in beeld, dan pakt de camera meteen het oog dankzij de AF-tracking. Video’s kun je tot 4K/60fps vastleggen en zelfs C-Log 3 wordt ondersteund. Daarnaast heeft Canon met de R7 eindelijk het maximum 30 minuten filmopname eruit gehaald.

De R7 heeft bovendien twee UHS-II SD-geheugenkaartsleuven en een groot klapscherm. Als laatste heeft de R7 iets heel gaafs: auto levelling. Dat betekent dat de sensor kan kantelen en binnen een paar graden automatisch je beeld rechtzet. Heel gaaf als je je camera iets draait en je ziet het beeld niet veranderen!

Mijn eerste indruk van de Canon EOS R7

Wat opvalt als je de Canon R7 voor het eerst in je handen voelt, met name als je andere camera’s als de xxD of R-serie gewend bent, is dat de camera net een fractie kleiner is dan mijn R6 en R5. Omdat ik de camera veel gebruik met de grote 100-500mm lens, vind ik dat persoonlijk jammer. Ik wil graag een stevige camera in handen hebben. Stevig is de camera wel, maar de body had van mij de vertrouwde grootte mogen hebben.

Wat mij opvalt, is dat de aan-uit schakelaar drie standen heeft: aan, uit en film. Daarmee heeft Canon filmen en fotograferen mooi van elkaar losgetrokken. Fijn is dat de custom standen C1 t/m C3 apart kunnen worden ingesteld voor film en fotografie. De Canon R7 heeft, in tegenstelling tot de R5 en R6, een mooi afdekplaatje voor de flitsschoen. Daaronder zit trouwens geen opklapflitser meer zoals ik dat gewend was van mijn vorige camera. Op zich mis ik het niet, maar af en toe kwam het best van pas. Met name bij macrofotografie.

Ook valt het op dat Canon, na jaren van beproefde layout en indeling van de achterkant van de camera, heeft besloten om het ontwerp te gaan veranderen. Door de kleinere bouw en toch het grote 3” klapscherm was er blijkbaar te weinig ruimte voor het scrollwiel aan de achterkant waarmee iedereen de belichtingscompensatie regelt of het diafragma. Het scrollwiel is verplaatst naar boven, een plek waar je die niet verwacht. Als je al vijftien jaar gewend bent aan een scrollwiel dat op een bepaalde plek zit bij al je camera’s, is het best irritant dat hij nu ineens ergens anders zit.

Wat als laatste opvalt, is dat Canon heeft besloten voor de R7 systeemcamera geen grip uit te brengen. Met het scrollwiel dat nu niet meer bereikbaar vanuit verticale positie kan ik dat begrijpen. De contactpunten missen als je het batterijklepje openmaakt. Ik heb altijd met een grip gewerkt, mijn Canon EOS 350D had zelfs al een grip. Met een grip heb je niet alleen meer accupower, maar heb je vooral wat tegenwicht als je een zware lens zoals de 100-500mm eraan hangt.

Wat overigens een erg mooie optie is, is dat je nu eindelijk het achterscherm kan customizen dat je ziet als je op Q drukt. Standaard zie je dan zaken als kleurprofielen, maar nu kan ik zelf dingen toevoegen en de volgorde hiervan aanpassen.

De Canon EOS R7 in het veld

En nu gaan we het veld in! Dan merk je toch dat het een Canon is. In no time heb ik alles vergelijkbaar ingesteld zoals bij de R5 en R6 en op het scrollwiel na voelt de camera snel heel vertrouwd aan. Zo dwalen we samen door de Finse herfst en genieten we van de kleuren, dieren en serene rust.

Voor mij is een APS-C camera vooral interessant als het gaat om telewerk. De 500mm lens met een 1.6x crop levert een beeld op wat vergelijkbaar is met een brandpuntsafstand van een 800mm lens op fullframe! En dat met een zeer goed hanteerbare 100-500mm lens. Dat stelt wel de nodige eisen aan de autofocus en de stabilisatie, want met 800mm vanuit de hand fotograferen is een dingetje. Daarbij komt dat het tijdens de reis vooral bewolkt was. Er was weinig licht.

Voor dieren heb ik custom C3-stand ingericht als een soort ‘paniekstand voor dieren’. Als ik wat anders aan het doen ben, maar er komt ineens een dier langs dan draai ik de camera op C3 en heb ik meteen alles wat daarvoor nodig is: auto ISO met een minimale sluitertijd van ongeveer 1/500e van een seconde, eye-tracking voor dieren, de H (of H+) stand voor het maken van veel foto’s per seconde en AI-servo voor de snelle scherpstelling. Met de eigenschappen van de R7 kun je niet anders dan dieren of zelfs, als niet vogelfotograaf, vogels willen gaan fotograferen. Ik heb de camera op H+ gezet en ben ervoor gegaan!

RAW-burst modus met vooropname

Dit klinkt als een hele mond vol, maar het is een nieuwe functie in de Canon EOS R7 systeemcamera die heel erg gaaf is! Als je deze modus selecteert, begint de R7 al met het maken van foto’s nog voordat jij de ontspanknop hebt ingedrukt. De camera zet die foto’s in de buffer en zorgt dat de buffer maximaal halfvol komt. Wanneer de helft van de buffer vol is, gooit de R7 de eerste foto eruit en maakt een nieuwe foto. Dit proces gaat door totdat je daadwerkelijk een serie foto’s hebt gemaakt. Ik werkte met H+ en fotografeerde door tot de buffer vol was.

Je moet daarna even wachten, omdat de camera alle foto’s - zowel de foto’s die jij hebt gemaakt als de foto’s die nog in het geheugen stonden van vóór het moment dat jij begon met fotograferen - als één grote RAW-file wegschrijft. Dit bestand kan best groot worden, tot wel 1GB. Maar hierin zitten dus alle foto’s. Daarna kun je in de camera zelf of via de Canon DPP software alle foto’s uit de burst-serie bekijken en het mooiste shot uit het grote CR3-bestand extraheren als een nieuwe RAW-file. Wanneer gebruik je dit? Stel dat je een vogel ziet zitten en op het moment dat je wilt fotograferen vliegt de vogel weg. Dan druk je meestal pas af op het moment dat de vogel daadwerkelijk wegvliegt. Normaal is dit natuurlijk veel te laat, echter, omdat de R7 voor opnames heeft gemaakt heb je het juiste moment van wegvliegen toch op de foto!

Toch heeft deze RAW-burst modus wat nadelen. Je kunt niet snel wisselen tussen gewone modus en RAW-burst modus. Behalve als je de RAW-burst in een custom stand zoals C1 zet. Eenmaal in deze stand zijn alle foto’s RAW-burst en elke keer na het fotograferen moet je wachten tot je weer verder kunt gaan. Daarnaast heb je de Canon EOS R7 zelf of de DPP software nodig om de foto’s eruit te halen. Dit kan niet met andere software zoals Adobe Lightroom.

Beeldkwaliteit met een hoge ISO

De combinatie van bewolkt weer, een telelens zonder enorm hoge lichtsterkte en gewenste snelle sluitertijden zorgde ervoor dat ik de hoge ISO heel erg goed heb kunnen testen. Tot en met ISO 1600 geloofde ik het wel, maar wat gebeurt er als je hoger gaat?

Waar de R6 op ISO 3200 voor mij nagenoeg ruisvrij is, begin ik daar bij de R7 wat ruis te zien, maar voor mij persoonlijk is het nog niet echt storend. Zelfs een ISO van 6400 is nog acceptabel, maar de foto heeft nabewerking nodig. Vanaf ISO 12.800 vind ik het niet meer mooi meer en dat zal ik alleen maar gebruiken als het echt niet anders kan. Een ISO-waarde van 32.000 is in mijn ogen niet bruikbaar.

Conclusie over de Canon EOS R7?

Ik heb toch duidelijk wat kanttekeningen, met name over de nieuwe layout van de achterkant. Zo heeft de camera een relatief kleine buffer en geen CF-Express slot ten opzichte van de 30 beelden per seconde. De ruis bij hoge ISO-waardes vind ik lastig, ik ben misschien gewoon te verwend. Je merkt dat de camera het op sommige punten aflegt tegen zijn veel duurdere grote broers, met name de R5. Zo is het achterscherm wat minder scherp en de zoeker minder goed. Maar dat is logisch gezien de schappelijke prijsklasse.

De Canon EOS R7 systeemcamera heeft inmiddels een plek in mijn tas verworven als nieuw eindpunt van mijn 100-500mm lens. De camera is enorm snel in focus, kan fotograferen met enorm veel beelden per seconde en de 1.6x crop zorgt voor een leuke extra verlenging. Met de 32.5 megapixel is de R7 voor mij van een enorme meerwaarde om samen met de R5 als vast koppel mee aan de slag te gaan!

Wil je nog meer zien en horen over de Canon EOS R7 systeemcamera? Ik heb naast deze review ook nog een video gemaakt. De video kun je hier bekijken op YouTube.