Ik zou zeggen vul maar in... “Als een telefoon zonder lader”, “Als een auto zonder benzine” of “Als schip zonder matroos”. Misschien een beetje flauw maar de grap is dat je de lader past mist als de accu van je telefoon leeg is, evenzo met de benzine van je auto en ook de matroos mis je pas als je hem echt nodig hebt. Veel fotografen hebben een haat-liefde-verhouding met hun statief.
De één zweert erbij en doet niets zonder, de ander sleept hem altijd mee maar gebruikt hem praktisch nooit en de derde vervloekt hem om het gewicht en onhandigheid. En waarom zouden we ook? Bijna alle objectieven zijn gestabiliseerd, de ISO kan tot bijna een miljoen en ruis is tegenwoordig lang niet zo erg meer en prima in de nabewerking te verwijderen. Problemen met sluitertijden zijn verleden tijd toch?
Ik krijg veel vragen over statieven. Hij is zo lomp, hij is zo onhandig, ik voel dat ik me niet vrij kan bewegen, hij belemmert mijn creativiteit enzovoort. En toch, als ik dan deelnemers aan mijn fotoreizen zover heb dat ze daadwerkelijk met statief gaan fotografen zie ik dat meteen terug in de kwaliteit van de beelden. Natuurlijk helpt een statief met bewegingsonscherpte, en natuurlijk kun je ineens met langere sluitertijden en lagere ISO fotograferen maar eigenlijk vind ik het allerbelangrijkste juist het feit dát hij zo lomp en onhandig is. Daarmee dwingt het statief je met veel meer rust te gaan fotograferen. Je moet het statief opzetten, instellen, de goede hoogte aanpassen en dan pas rustig aan de slag.
Iemand zonder statief heeft dan inmiddels al 20 foto’s van 21 verschillende onderwerpen gemaakt terwijl jij nog aan het puzzelen bent over de goede compositie. Ik zie gewoon dat mensen rust krijgen, ze veel langer met één foto bezig zijn en dat ze ook veel meer geneigd zijn om tot het gaatje te gaan als het om een goede compositie gaat, het goede moment en de juiste belichting. Het jachtige van de digitale camera gaat eraf, je maakt minder foto’s maar de succes-rate schiet omhoog. Ondanks weinig ruis bij de moderne camera’s, ondanks super hoge ISO, ondanks alle stabilisatie... blijft mijn advies een statief te gebruiken.
Mensen die mij kennen weten dat ik nooit zal adviseren om dure spullen te kopen. Een goede fotograaf kan met alle camera’s of lenzen uit de voeten. Maar met statieven ben ik wat voorzichtiger. Er zijn teveel mensen die bezuinigen op een statief. Een veel gemaakte fout is de keuze voor een goedkoop statief. Koop dan geen statief. Helaas heb ik al meegemaakt dat naast mij een kapitaal van meer dan 3000 euro, een dure camera met dito objectief, werd toevertrouwd aan een statief van een paar tientjes. En vervolgens in het duin door een zuchtje wind omdonderde met als gevolg een objectief en camera vol duinzand. Dit is geen verzonnen verhaal, maar tot twee keer toe waargebeurd. Een statief hoeft geen duizend euro te kosten, maar koop wel een goed en degelijk statief. En dat kost geld.
Statieven heb je in vele soorten en maten, prijsklassen en gewichtsklassen. Van een paar tientjes tot over de duizend euro is mogelijk. Maar wat is nou aan te raden en wat moet je absoluut niet nemen? Eigenlijk is het beste statief te lomp en te zwaar om makkelijk mee te nemen. Een groot en zwaar statief heeft namelijk twee voordelen. Het is absoluut bewegingsvrij en zorgt ervoor dat zelfs wind weinig vat heeft op je camera. En het is zó vervelend om mee te werken dat je niet snel geneigd bent om snel van de ene naar de andere plek te rennen voor een foto. Je blijft dus langer staan op één plek en gaat meer nadenken over je foto’s. Je zult zien dat je met minder maar betere foto’s thuiskomt. Maar vooral het laatste zal voor veel mensen gezien worden als een ongemak waardoor het statief meer ongebruikt in de auto blijft liggen dan meegaat.
Koop daarom een goed statief waar je prettig mee werkt. Goed, stevig en niet al te duur is aluminium. Nadeel is echter wel dat aluminium relatief zwaar is. Maar als je toch vaak met de auto gaat en niet hoeft te slepen met het statief is dit een perfect statief voor jou! Wil je echt lichter dan kun je kijken naar basalt, magnesium of carbon. Een goed statief beantwoordt aan de volgende zaken.
Een quick-release-plate of snelkoppelingsplaat is een plaatje wat je onder je camera schroeft en waarmee je snel je camera op je statiefkop kan klikken. Het is niet noodzakelijk maar heb je de keuze tussen een kop met en zonder zo’n soort systeem dan is het wel aan te bevelen omdat het snel en prettig werkt. Je hoeft niet telkens je camera aan je statief te schroeven. Veel merken werken met het zogenaamde Arca-Swiss systeem, een universeel systeem van plaatjes. Werk je met meerdere statieven, koppen, lenzen of camera’s dan kan het handig zijn om alles van hetzelfde systeem te voorzien.
Je kunt dingen zo duur maken als je zelf wilt. Maar wees ook niet te zuinig. Ik heb velen gezien die meer dan 2000 euro aan apparatuur op 1,5m hoogte toevertrouwden aan een statief van een paar tientjes. Dat vind ik dom. Investering in apparatuur betekent ook investeren in een statief. Een goed statief kost zeker een paar honderd euro.
Goede merken? Kijk eens naar Benro, ik ben vooral erg gecharmeerd van de Classic-serie. Het merk Gitzo, met een eigen snelkoppelingssysteem, behoort al jaren tot de beste statieven. Kijk ook eens naar Manfrotto en Vanguard, en dan vooral in het hogere prijssegment, of het hogere prijssegment van Velbon. Koppen zijn universeel uitwisselbaar, koop je een statief zonder kop dan kun je ieder willekeurige kop erbij kopen van bijvoorbeeld Benro, Gitzo tot zelfs een topmerk als Really Right Stuff. En zie je door de poten het statief niet meer? Kom naar Urk en laat je adviseren!