De making of van de 'Beeldrecepten' magazine cover

Adrian Sommeling
5 jaar geleden

Een paar maanden geleden vroeg Cameranu mij of ik de omslag zou willen maken van het jubileum magazine ter ere van hun 15 jarige bestaan. Natuurlijk wilde ik dat. Ik was vereerd dat ze mij hiervoor vroegen. Toen ik net met fotografie begon, heb ik bij hen mijn eerste spulletjes aangeschaft en ik heb ze erg hoog zitten. Dus ja, dat wilde ik erg graag doen!

Wat bepaalt de wow-factor?

Ik kreeg de vrije hand, dus ik kon helemaal los gaan. Voordat ik een idee voor mezelf kon ontwikkelen, moest ik eerst weten in welke omgeving het zich zou afspelen. Wat voor mij het belangrijkste is bij het ontwikkelen van een idee, buiten het idee zelf, is de achtergrond, de omgeving.

De omgeving is bepalend voor wat er kan plaatsvinden in een foto. En niet alleen voor wat zich er kan afspelen, maar ook bestaat het grootste gedeelte van een coverfoto uit die omgeving, dus dat gedeelte moet aansprekend zijn als het gaat om de wow-factor van het uiteindelijke beeld.

De achtergrond fotograferen

Goed, de omgeving dus. Het is een jubileumnummer van Cameranu, een Urker bedrijf. Ik wilde dan ook graag iets typisch Urks als achtergrond. Nu zag ik bij Cameranu een tijdje geleden een prachtfoto aan de muur hangen van een strandje bij Urk, de ondergaande zon en de welbekende vuurtoren. Dát was de achtergrondfoto die ik graag wilde hebben. Nu wil ik alle foto’s altijd zelf maken en ik moest wachten op mooi weer en een ondergaande zon. Alleen..., in deze tijd van het jaar gaat de zon net op de verkeerde plek onder.

Ik hou ervan als op de foto de mensen en objecten voor een deel licht vangen en voor een deel schaduw. Dat maakt het vaak wat dramatischer. En toen ik in Urk was, bij een ondergaande zon, kwam helaas het licht uit zo’n hoek dat alle objecten vooral in de schaduw zouden komen te staan en weinig licht zouden vangen. Een paar dagen later ging ik opnieuw naar Urk, maar nu eerder op de dag gemaakt.

Wat wordt het onderwerp?

Maar wat wordt het onderwerp in deze scène? Er moet iets gebeuren dat met Cameranu te maken heeft. Cameranu verkoopt alles op het gebied van fotografie, dus wat kan ik met dat gegeven doen? Ik heb al vaker een foto gemaakt waarbij mijn zoontje aan een drone hangt, dus dat wilde ik eigenlijk niet meer. Reuzen boven Urk, met een camera in de hand? Zoiets heb ik ook al vaker gedaan. Dat werd ‘m ook niet.

Wat me leuk leek was een grote camera in het water, waarop mensen in Urker klederdracht iets zouden doen. In eerste instantie dacht ik, we laten ze roeien. Alsof de camera een soort van roeiboot was, maar toen kwamen ze vanuit Cameranu met een beter idee. We maken er een afbeelding van alsof de camera een Venetiaanse gondel is. Voorop een verliefd stelletje en als gondelier een persoon in Urker klederdracht. Een schitterend idee!

De camera fotograferen met focus stacking

Ik mocht een camera lenen en die heb ik thuis in het zonnetje gefotografeerd. Om deze camera te kunnen fotograferen, alsof het een gigantische camera is, moest ik met een 16-35mm van vrij dichtbij foto’s maken. Het probleem hierbij is, dat je niet het gehele object van voor tot achter scherp in beeld kunt krijgen. Ook niet met een klein diafragma. Dus hiervoor gebruikte ik focus stacking. Dat wil zeggen dat ik drie foto’s maakte van de camera (vanaf statief) waarbij één foto scherpgesteld werd op de voorkant van de lens. Eentje in het midden en de laatste achter op de camera. Photoshop kan dan, door middel van een script, deze drie foto’s samenvoegen, waarbij het geheel helemaal scherp is.

De modellen in de studio

De foto van de camera monteerde ik in de eerdere foto die ik gemaakt had van Urk. En met deze achtergrond in gedachten gingen we naar Studio34x in Almere om de foto’s van de modellen te maken. Zoals bij Cameranu gebruikelijk is, zijn de modellen medewerkers. En dat ze ervaring hebben in het poseren, dat kon je merken. Alsof ze nooit iets anders gedaan hadden, zo gemakkelijk stonden ze voor de lens!

Het licht in de studio nabootsen

In de studio plaatste ik de studiolampen zo dat deze het licht nabootsten van het licht van de achtergrondfoto. Normaliter 'steggel' ik hierbij een beetje en gebruik ik vaak een softbox, ook al moet ik het licht van de zon nabootsen, maar nu heb ik het toch maar eens geprobeerd met alleen een reflector. De schaduw op de modellen zou vrij hard zijn, net zoals dat ook is bij de schaduwen van de zon. Het ging allemaal heel vlotjes.

De nabewerking

Na de shoot ben ik thuis gelijk aan de slag gegaan om de mensen in de foto te zetten. Vaak nog wel een spannende aangelegenheid. Voor reclamefoto’s van klanten test ik de foto’s eerst in de studio op licht en de juiste hoeken, maar dat had ik dit keer niet gedaan. Als het niet goed was geweest dan had ik een probleem, omdat de deadline al over een paar dagen zou zijn en er geen tijd meer was voor het maken van nieuwe foto’s. De opluchting was dan ook groot, toen ik de modellen er in plaatste en zag dat alles klopte. Wat schaduwen erbij, wat kleurcorrecties en hop..., daar zitten ze op een camera bij het strand van Urk, yesss! Het is een afbeelding geworden waar ik zelf erg blij mee ben en nu al tot één van mijn persoonlijk favorieten zie. Wat een heerlijk vak!

Auteur

Adrian Sommeling

Adrian is een internationaal reclamefotograaf die vooral bekend is geworden door de verhaal vertellende foto’s met, meestal, zijn zoon Nic als model. Met meerdere geschoten foto’s creëert hij één nieuw realistisch beeld. Deze manier van werken kost wat meer tijd, maar geeft hem ook een grotere flexibiliteit om te komen tot die plaat die hij voor ogen had.

Bekijk alle berichten

Blijf op de hoogte

Houd mij op de hoogte van laatste nieuwtjes, interessante blogs en aanbiedingen.