Een hands on review van de Sony A7 R III systeemcamera

6 jaar geleden

Maandag 13 november 2017, wij als ambassadeurs van Sony werden in Nieuwegein bijeen geroepen voor een training. De technical marketing manager van Sony ging ons een training geven over de Sony A7 R III die twee dagen later in de winkels ligt. En terwijl wij de training kregen was het vliegtuig met de eerste lading letterlijk en figuurlijk nog in de lucht! Het was een hele operatie om de eerste vijf modellen in Nieuwegein te krijgen, want later op de dag zou er ook een andere training komen. Wij waren net klaar met de training toen de eerste body's, nog koud van het vliegtuig, in onze handen gedrukt werden... hoe cool is dat?!

WOW, wat een camera! Nu fotografeer ik nog niet zo heel erg lang met zijn voorganger, de A7 R II, maar ik fotografeer er wel al lang genoeg mee om te weten wat zijn lichte beperkingen waren. En zo heel groot zijn die beperkingen nog niet eens, maar als je de A7 R III dan in je handen gedrukt krijgt en de training gevolgd hebt dan zie je wat Sony allemaal veranderd en gedaan heeft. Mensen die sceptisch zijn zullen zeggen "Het is een uitgeklede A9!". Maar luister: Sony heeft een camera die al ontiegelijk goed was opnieuw uitgevonden.

Verbeterde eigenschappen op een rijtje ten opzichte van de A7 R II

De Exmor R CMOS-beeldsensor is verbeterd, hij verzamelt het licht nauwkeuriger waardoor het dynamisch bereik een ongelofelijke vijftien stops is
De BIONZ X beeldprocessor komt uit de A9 en is 1.8 keer sneller dan die van de A7 R II
De gehele focusgroep is door de processor zo verbeterd dat het gewoon bizar is. Tien beelden per seconde in RAW (ook in de silent mode) en terwijl je fotografeert blijft deze autofocus tijdens het fotograferen op zijn onderwerp scherp stellen (dat zie ik geen normale DSLR doen)
Van 25 contrast AF-punten naar 425 punten (nee, dat is geen schrijffout)
Bediening waar je je focus wilt hebben kan ook via het touchscreen achterop de camera
Hij is voorzien van twee SD-kaartsloten
Er is een joystick achterop geplaatst

Ik heb dus één van de camera’s meegekregen, tijd om naar Amsterdam te gaan en daar wat foto’s te gaan maken want, je moet er niet over praten maar je moet er gewoon foto’s mee maken. Maar goed, dat was makkelijker gezegd dan gedaan want, wat was dit weer verschrikkelijk zeg, het was echt vreselijk.

Nietszeggend grijs, miezerig takkeweer met maar negen graden Celsius op de meter. Zo niet uitnodigend voor een model om te gaan staan poseren in de regen maar, gelukkig had ik een toppertje bij me, Sensemielja. We zouden één foto in het miezerige maken, dan een paar portretjes en dan eindigen bij Noorderlicht, een café-restaurant waar ik altijd een kopje koffie drink als ik op de NDSM-werf. En dan kon ik meteen een paar lifestyle-achtige dingen even snel testen. Want het daglicht bij Noorderlicht binnen is super mooi, en als je er dan toch bent...

Sensie moest zich even omkleden in de auto want er was geen droog plekje te vinden daar (glamour, glamour, glamour) en ondertussen kon ik mijn lamp opstellen en instellen: f/5.6 moest genoeg zijn en dan had ik ISO 200 nodig en een 1/100e seconde als sluitertijd. Eén lamp met een octabox met een diameter van negentig centimeter was voldoende om haar uit te lichten. Omdat je je als fotograaf aan moet passen aan je omgeving had ik bedacht dat het misschien wel mooi kon zijn om die grote grijze leegte van het miezerige weer en de stad op de achtergrond te gebruiken met de gouden jurk die ze aan had. Een beetje de contrasten opzoeken. Daarna zou ik hem in post wel wat rauwer qua feeling maken.

De eerste serie die we gemaakt hebben keurde ik bij het bekijken in de auto af want... Stom, ik haal een camera uit de doos en kijk in mijn enthousiasme niet op welke stand hij staat. Ik stond in JPEG te fotograferen want daar stond hij op ingesteld en als ik dan de contrasten wil veranderen gaat dat in RAW veel makkelijker. Zooo stom dit maar goed, beter dat ik er nu achter kwam dan later toch! Na drie keer heel hard sorry geroepen te hebben en heel lief Sensie aan te hebben gekeken, heb ik de lamp weer uit de auto gehaald en dezelfde serie nog een keer gemaakt.

Nog even geduld

Adobe Photoshop Lightroom ondersteunt de camera op het moment van schrijven nog niet, Capture One wel (gratis download voor Sony). Wil je dit niet gebruiken, fotografeer dan voorlopig in de RAW + JPEG stand totdat Adobe de RAW-update openbaar heeft. Dus niet meteen gaan bellen van "Hij doet het niet!", maar je moet eventjes geduld hebben hahaha.

Tevens een nieuwe functie in de camera is dat je nu ook aan kunt geven in welk formaat JPEG je wilt fotograferen, dus bijvoorbeeld op de ene kaart schiet je RAW-beelden en op het andere kaartje een JPEG medium, die je naar je klant wilt sturen... Super handig!

Het touchpad bedienen met je neus?

Op de Sony A7RIII is ook een touchpad die je op een aantal manieren in kunt stellen qua gevoeligheid, en als je net als ik, een linkeroog fotograaf bent dan brengt dat een probleem met zich mee: je neus zit in de weg. Rechteroog fotografen zullen nu beginnen te lachen, maar wij als linkeroogschieters (3x woordwaarde) zullen dat probleem kennen. Nu is het zo dat Sony dat probleem al lang heeft gezien en je kunt dus het rechterdeel of zelf daar weer delen van, van het touchpad uitzetten, precies op het punt waar je neus het scherm raakt zodat je... vul het zelf maar in.

Ik wist dat we een heel erg mooie muurschildering hadden die droog zou moeten zijn, want er was een afdakje daar, we konden hier ondanks de kou even wat rustiger aan doen. En ondanks dat ik de plek daar al kende kom je toch iedere keer nieuwe plekjes tegen. Sensie ging tegen de muur staan, ze keek even omhoog en ik wist het: daar ging mijn lamp staan en dit kader wil ik hebben. De ISO heb ik op 100 gezet, daarna gekeken of ik in de buurt van f/2.8 kon komen. Ik werkte toch vanaf een statief en het model stond ook rustig, dus ik kon makkelijk fotograferen met een sluitertijd van 1/30e seconde.

Zo koud als dat we het hadden zijn we bij Noorderlicht naar binnen gegaan voor een cappuccino en een dubbele espresso en in de tijd dat we aan het wachten waren konden we mooi opwarmen en de camera nog even testen op moeilijke lichtomstandigheden. Het schemerde al buiten, de lampjes brandden al binnen en de haard stond aan.

Nu kun je zien dat de camera echt op alle fronten verbeterd is. Doordat de sensor verbeterd is en makkelijker licht door de dioden doorlaat is hij sneller geworden, door de processor uit de A9 te halen komt daar ook nog een behoorlijke snelheid bovenop waar de autofocus weer van profiteert, wat in praktijk betekend dat de eye autofocus sneller is, zo snel dat je handheld op 1/40e van een seconde kan fotograferen en dat het oog van je model nog steeds in focus is.

Een beautyfullframe monster

Wat velen zullen denken is dat de Sony A7 R III systeemcamera gewoon een uitgeklede Sony A9 is, maar niets is minder waar. Deze machine is geheel opnieuw uitgevonden en ontworpen. Er is in het verleden heel erg goed naar de wensen van fotografen geluisterd en Sony heeft na de A9 wederom een monster gemaakt, wel een heel erg mooi monster. Say hello to my new little friend!