Het "Gear Acquisition" syndroom

Francis de Beus

6 jaar geleden

Ik ben Francis de Beus en ik lijd aan GAS! Nee, ik hoef niet de bruine bonen te laten staan, ik hoef zelfs niet naar de dokter. Ik lijd aan het Gear Acquisition Syndrome, oftewel het apparatuur aanschaf syndroom. Er komen steeds zoveel mooie spullen uit en ik wil ze allemaal hebben! Mijn tas knapte uit zijn voegen en steeds vaker kwam ik spullen tegen waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had, laat staan waarom ik ze gekocht had. Herken jij je hierin? In dit blog staan verderop vijf tips om die koopdrang onder controle te houden.

Een herkenbaar scenario

De continue jacht naar nieuwe spulletjes. Beter, sneller, mooier. Meer megapixels, filters zonder kleurzweem en natuurlijk een arsenaal objectieven die het bereik dekt van 8mm tot 1000mm! Nog even een professionele flitsset erbij voor het geval dat en dan direct maar even een achtergrondset erbij met drie rollen. Aanschaffen doe je soms in een opwelling. Dingen waarvan je denkt dat je ze nodig hebt om betere foto’s te maken of gewoon puur een aanschaf omdat je al een hele tijd niets meer hebt gekocht. Een afstandsbediening valt dan nog mee. Maar ik lees maar al te vaak berichten waarin men na drie maanden fotograferen al toe is aan iets nieuws. Een fullframe camera bijvoorbeeld, want die gebruiken de "echte" fotografen ook allemaal. Hoe behoed je jezelf nu voor aankopen waar je later misschien spijt van krijgt en hoe houd je je uitgaven binnen de perken?

Tip 1: Stel jezelf onder curatele

Dat klinkt misschien een beetje vreemd, maar je pinpas en creditcard doormidden knippen gaat ook een beetje ver. Daarom overleg ik alle grotere aanschaffen met mijn echtgenote. Zo ben ik al redelijk vaak behoed voor miskopen. Alleen al het feit dat je iemand moet overtuigen van het nut van je nieuwe aanschaf laat je soms inzien dat er geen overtuigende argumenten zijn om je nieuwe aankoop te doen.

Tip 2: Waar zit de beperking?

Ik lees zo vaak op fotografie forums "Ik wil mijn body / lens upgraden". Na wat doorvragen blijkt vaak al gauw dat de vraagsteller zes maanden fotografeert en nu toch echt zijn instapmodel is ontgroeid. De volgende vraag die ik dan altijd stel is "Wat zijn de beperkingen waar je tegenaan loopt?". En dan blijft het vaak erg stil. Mijn gouden regel is dat als je niet weet wat de beperkende factor is, je dus ook niet hoeft te upgraden. Een professionelere body geeft niet per definitie betere foto’s. Ik sla soms steil achterover van foto’s die gemaakt blijken te zijn met een oude Canon EOS 350D met kitlens. Zeker bij de beginners is er snel een neiging om grotere lenzen te kopen en duurdere body’s, omdat men denkt dat die het verschil gaan maken. Vaker dan niet loopt dat op een teleurstelling uit.

Tip 3: Investeer in kennis

Wil je echt betere foto’s maken? Investeer in kennis! Koop een boek of volg een workshop in de fotografierichting die jou aantrekt. Online zijn er veel artikelen te vinden en YouTube staat vol met tutorials. Leer hoe de belichtingsdriehoek werkt, wat nabewerking kan doen om je foto’s de wow-factor te geven of kijk gewoon naar andermans foto’s. Waarom trekken bepaalde foto’s je aandacht? Composities, kleuren, contrasten. Ik ben van mening dat hierdoor je foto’s veel meer vooruitgaan dan door het aanschaffen van weer een nieuwe lens, met een nog groter diafragma en nog meer millimeters.

Tip 4: Ga foto's maken

Als ik last heb van een GAS-aanval zit ik vaak hele avonden te surfen. Reviews lezen, prijzen vergelijken, YouTube-video’s kijken. Kostbare tijd die ik eigenlijk beter had kunnen besteden aan fotograferen of het scouten van mooie locaties. En als ik dan weer een paar mooie platen heb geschoten met de spullen die ik heb, besef ik vaak heel snel dat ik niets nieuws nodig heb.

Tip 5: Less is more

Dat geldt niet alleen voor je foto’s, maar ook voor je spullen. Ik rommel ook nog wel eens wat in de elektronische muziek en ook daar is GAS iets wat snel op de loer ligt. Op een gegeven moment had ik zoveel synthesizers, drumcomputers en samplers verzameld dat ik alleen nog maar door geluidjes aan het scrollen was en er van componeren niets meer terecht kwam. Nu ik ook daar enorm heb uitgedund en dus met beperkte middelen moet werken, maak ik juist veel meer muziek. Met fotografie is het al niet anders. Als je een idee in je hoofd hebt, maar de middelen zijn wat beperkter, dan zul je dus veel meer moeten nadenken over hoe je het beeld tot stand gaat brengen. Je zult veel meer bewuste keuzes moeten maken en soms het roer volledig moeten omgooien. Dit komt vaak je creativiteit weer ten goede. Dus pak je body, schroef er één objectief op en ga een dag op stap en kijk eens hoe creatief je zult moeten zijn om toch bepaalde foto’s te maken.

Maak verstandige keuzes

Moet je nu dus helemaal ophouden met het kopen van spullen? Nee, natuurlijk niet. Maar vraag jezelf gewoon regelmatig af wat je nu wilt doen en bereiken en wat je daarvoor nodig hebt. Wil je portretten gaan schieten, dan is een flitsset meestal wel handig. Maar ik doe weinig met portretten, dus ik heb een reportageflitser, een standaard en een parapluutje. Werkt prima voor mij en ik heb er best een paar hele mooie portretten mee gemaakt. Zou het mijn broodwinning zijn, dan kocht ik zeker een goede studioflitsset. Zonder kleurverschillen en een snelle herlaadtijd. Maar je kunt je geld maar één keer uitgeven, dus maak verstandige keuzes. En mocht je onverhoopt toch aan die andere aandoening met gas lijden? Laat dan toch die bonen maar staan...