Wat neem ik mee op fotoreis?

Alexander Koenders

5 jaar geleden

Er zijn van die momenten waar je heel lang naartoe kunt leven en waarbij de voorpret niet alleen leuk, maar ook heel spannend kan zijn. Zeker als het een fotoreis betreft naar een ver oord waar je niet zo snel nog een keer naar toe gaat en waarvoor je lang hebt moeten sparen. Het spannende zit 'm meestal in die laatste paar dagen waarin onzekerheid, over wat je gaat of wilt doen, wordt gecombineerd met de vraag of je alles wel hebt? Zitten de onderwerpen wel waar je ze 'besteld' hebt? Kan je apparatuur wel datgene behalen wat je ervan verwacht? En. Zijn je verwachtingen niet veel te hoog gespannen?

Ervaringen van anderen

Eén van de meest voorkomende kwellingen is het op zoek gaan naar de ervaring van voorgangers. Wie heeft wat gezien en in welke boom en staat die boom er nog wel? Wij hebben als mens vaak de neiging te denken dat een dier zich steeds op dezelfde plek en, zo je wilt, zich zelfs dezelfde boom bevindt. Natuurlijk is dat niet waar. Althans niet helemaal.

Biotopen bepalen meestal welke dieren er kunnen voorkomen en, inderdaad, sommige dieren blijven steeds in dezelfde omgeving mits deze onaangetast blijft en dus geen reden geeft tot verdwijnen. Voor landschappen geld eigenlijk hetzelfde. Hier is het teleurstellende vaak dat de mooiste beelden die je ervan gezien hebt (voordat je vertrok) bijna altijd gemaakt zijn op het moment dat het licht, de wolken, het tijdstip etc. optimaal waren en jij moet nog maar zien of dat bij jou op dat moment ook zo zal zijn.

Organiseren is belangrijk

Veel van die hele mooie foto’s zijn geschoten door mensen die daar al vaak zijn geweest of er wonen en dan is het nét even wat makkelijker om die ene mooie plaat op het juiste moment te kunnen gaan schieten. Kortom: op fotoreis gaan kan stress geven en eindigen in een teleurstelling wanneer je zaken niet goed organiseert of mee gaat met een organisatie die niet specifiek op fotoreizen of doelsoorten is toegespitst.

Wanneer beslis je nu of je iets zelf gaat regelen en wanneer besluit je om met een organisatie mee te gaan? Vragen die heel erg afhangen van je eigen mentaliteit, kennis van de locatie én of je überhaupt weet wat je wilt gaan fotograferen?

Naar het Noorderlicht

Stel je wilt het Noorderlicht gaan fotograferen? Om te begrijpen wat het Noorderlicht nu precies inhoud is een stukje research op het internet veelal voldoende om de noodzakelijke kennis over dit fenomeen op te kunnen doen. Waar het voor kan komen, welke tijd het beste is en waar je de meeste kans hebt om dit fenomeen te zien. Het is dan ook wel makkelijk om andere vaak minder besproken aspecten die van invloed zijn, in je overweging om ergens naar toe te gaan, mee te nemen.

Er zijn meerdere landen die dit fenomeen graag als 'lokkertje' gebruiken om jou naar hun toe te krijgen. IJsland, Canada, Noorwegen, Finland..., allemaal kennen ze dit fenomeen en allemaal willen ze dat je het bij hun komt zien. Toch is niet ieder land op elk moment even geschikt. Een heel belangrijke spelbreker voor wat betreft het zien van het Noorderlicht is namelijk het weer. Landen die gekend zijn om meer regen dan mooi weer hebben dus minder kans op vrij zicht op het Noorderlicht dan landen die in diezelfde periode juist een droger weertype kennen. Als het fotograferen van het Noorderlicht dus jouw hoofddoel is? Dan is het zaak dit soort zaken te herkennen en de belemmeringen op succes te elimineren.

Voorkennis opdoen

Ook met het fotograferen van bijvoorbeeld de Melkweg of de sterren in het algemeen is het weten wanneer deze zich waar bevindt - en wat de omgeving doet qua lichtverontreiniging - essentieel voor een gave foto. Ook deze informatie is via het internet en het gezonde verstand goed te achterhalen en kan dan in je reis meegenomen worden.

Bijzondere vogels fotograferen

Naast statische onderwerpen zijn er ook nog de vogelfotografen die niet per definitie het mooiste plaatje willen schieten, maar wel de doelsoort waarvoor ze gaan willen vastleggen. Uiteraard op een zo’n goed mogelijke wijze. Het voordeel van de meeste vogelfotografen is dat zij doorgaans veel van hun onderwerp af weten en ook weten waar deze te vinden is of zou kunnen zijn. Toch loopt het daar nog wel eens mis.

Neem bijvoorbeeld een bezoek aan het Amerikaanse Utqiagvik (Barrow) in het hoge noorden in het Arctisch gebied. Veel vogelaars willen naar die plek om daar onder andere de verschillende eidereendensoorten, sneeuwuilen en steltlopers te fotograferen. Het is echter zo dat de periode, waarin dat kan, bijzonder klein is en niet op een vaste datum te prikken is. Afhankelijk van de winter en de lente verschuiven de trekdata van de vogels nog wel eens naar achteren of juist naar voren. Sommige vogels blijven maar even zoals de mannelijke Eiders en anderen blijven buiten bereik...

Vooraf dingen regelen

En met buiten bereik bedoel ik dat het je niet is toegestaan om zonder vergunning van de wegen af te gaan en je dus geconfronteerd kunt worden met het gegeven dat je weggestuurd wordt of zelfs een boete kunt krijgen dat jij je op land bevindt waar je niet zijn mag. Heel vervelend, maar vooraf te regelen. Wat vooraf ook te regelen is, is dat je met behulp van de lokale bevolking naar een plek gebracht kunt worden waar sneeuwuilen nestelen en je daar een schuiltent mag plaatsen onder strikte voorwaarden en toezicht. Je moet echter wel je eigen schuiltent bij je hebben.

Houd rekening met het klimaat

Los van de onderwerpen is er ook nog het klimaat ter plaatse waar je rekening mee moet houden qua kleding, schoeisel en apparatuur. Het ene land is droog en stoffig en het andere juist extreem nat en vochtig. Dan zijn er ook nog de hele warme en hele koude streken die een rol spelen en dus in de overweging voor wat betreft keuzes moeten worden meegewogen. Wanneer je de reis zelf organiseert dan is het zaak om, bij extremiteiten, vooral even bij hen te raden te gaan die er al geweest zijn.

Zo zag ik tijdens mijn trip door Costa Rica een aantal bijzonder teleurgestelde fotografen die ter plaatse erachter waren gekomen dat hun camera en lens niet bestand bleken tegen de hoge luchtvochtigheid en het al na een enkele dag opgaven. Of een trip door Namibië alwaar het woestijnzand diep in alle hoeken van onze tassen terecht kwam en bij sommigen de knoppen deed blokkeren of bijzonder veel stofdeeltjes op de sensor deed belanden. Doodzonde en volstrekt ongewenst. Zeker als het een 'one trip in a lifetime' is.

Anticipeer op mogelijke beperkingen

Nog een aandachtspunt is het zeker weten dat je overal je accu's kunt opladen, voldoende geheugenkaartjes bij je hebt en regelmatig een back-up kunt maken. Neem ook een tweede camera mee. Anticiperen op mogelijke beperkingen betekent bij tegenslag niet het einde van je fotoreis, maar hooguit een baalmoment.

De belangrijkste bagage is je fototas

Wanneer je dit alles hebt meegewogen hebt om ergens heen te gaan, dan is dat op eigen gelegenheid of met een organisatie. Wanneer de keuze op een organisatie is gevallen dan ontvang je meestal voor vertrek een lijst met aandachtspunten en/of een checklist. In veel gevallen zijn die volledig maar afgestemd op de normale gangbare zaken. Specifieke eigenschappen van cameramodellen worden veelal niet besproken. Zij die dat wel doen, zijn dan echte kenners van fotografiereizen.

Wat eveneens wordt meegeven is welke bagage-vrijheid je hebt en wat je mag meenemen. De belangrijkste bagage voor ons fotografen is dan toch uiteindelijk de fototas. Immers, een week in dezelfde onderbroek is minder erg dan niet de juiste lens bij je te hebben nietwaar?

Handbagage

Vaak wordt er rond de acht kilo handbagage toegestaan en mag er nog een laptoptas mee. Zorg er in alle gevallen voor dat de essentiële fotografie-spullen in je handbagage zitten. Opladers, batterijen, geheugenkaarten, camera en lenzen wil je niet kwijtraken en heb je vanaf dag één nodig. Dat je dan wellicht moet kiezen in wat je wel mee en wat je niet meeneemt is evident. Zeker als je nog de trotse bezitter bent van het 'zware spul'. Wat eventueel nog wel wil helpen, is dat je een jas met diepe zakken aandoet. Later kan dat spul dan weer in de tas en hoeft het niet in je zakken te blijven zitten.

Een statief meenemen

Moet er een statief mee, dan wordt deze in je koffer in de ruimbagage gepropt. Een licht statief is dan wel zo prettig om niet te snel aan je maximale kilo’s te komen, maar gaat natuurlijk samen met welk gewicht je camera en lens totaal hebben. Een zware lens en camera combinatie behoeft ook vaak een zwaar statief.

Stevige koffers

Omdat de vliegtuigmaatschappijen steeds strenger worden met hun bagagebeleid, is het voorkomen beter dan ter plaatse geconfronteerd worden met het alsnog in het ruim moeten verschepen van je kostbaarheden. Moet je dat toch omdat het echt niet anders kan? Denk dan bijvoorbeeld aan Pelican koffers die én op slot én tegen een stootje kunnen.

Once in a lifetime

Op fotoreis kunnen gaan is een prachtig iets dat niet alleen ter plaatse, maar zelfs achteraf heel veel voldoening kan geven mits de reis naar behoren verlopen is. Zorg dus voor de juiste informatie, spullen en organisatie om de kans op succes te maximaliseren. Immers, voor velen is een dergelijke reis vaak een 'once in a lifetime' en die wil je niet verknallen...

Wat neem ik mee als ik op reis ga?

• Twee Olympus OM-D E-M1 Mark II camera's
• Olympus M.Zuiko 60mm f/2.8 Macro objectief
• Olympus M.Zuiko 12-100mm f/4.0 PRO objectief
• Olympus M.Zuiko 40-150mm f/2.8 PRO objectief
• Olympus M.Zuiko 300mm f/4.0 IS PRO objectief
• Olympus M.Zuiko 1.4x converter
• Twee opladers
• Zes accu's
• Vier SanDisk Extreme Pro 128GB geheugenkaarten
• Leofoto Armour LN-324CT
• Garyspeed Pro Mark III draagriem
• MacBook Pro
• Twee 2TB harde schijven van Seagate
• Profoto A1 óf de Olympus ringflitser
• Rav Powerbank (ook voor 220 volt als er geen stroom is)

Bekijk ook

• Tips voor de beste vakantiefoto's
• Wat neem je mee op een fotoreis?
• Hoe maak je een vakantiealbum?