Hoe werkt de Rembrandt belichting?

Bij de Rembrandt belichting vormt de slagschaduw van iemands neus, een lichter driehoekje aan de donkere zijde van het gezicht. Dat driehoekje zorgt samen met de donkere achtergrond voor de herkenbare Rembrandt belichting. Hierdoor gaat de aandacht meteen naar de persoon. Gemmy legt uit waar je rekening mee houdt tijdens het maken van portretfoto’s in de stijl van Rembrandt:

Kies voor natuurlijk licht of flitslicht

Om de dramatische Rembrandt belichting te krijgen kun je werken met natuurlijk licht en met studioflitsers. Als je met daglicht wilt werken, dan plaats je je model naast een hoog raam en draai je het model totdat het licht goed op het gezicht valt. De opvallende lichte ‘driehoek’ aan de schaduwzijde mag niet doorlopen tot aan de mond van je model. De mondhoek valt in de schaduw van de neus.

Plaats de lamp in een hoek van 45 graden

Werk je met flitsers of continu licht? Plaats dan het hoofdlicht links of rechts boven het model in een hoek van 45 graden. De afstand van het licht en de lichtvormer bepalen de vorm en het verloop van de schaduw op je onderwerp. Daarnaast bepalen ze ook hoeveel licht er op de achtergrond valt én hoe de vorm is van de hooglichten in de ogen van het model. Deze zogeheten ‘catchlights’ zijn natuurlijker wanneer je een ronde lichtvormer zoals een beautydish gebruikt in plaats van een vierkante of rechthoekige softbox.

Gebruik deze camera-instellingen

Om de scherptediepte van schilderijen na te bootsen werk je met een telelens en een hoog diafragmagetal tussen de f/9 en f/14. De ISO-waarde stel je heel laag in, bijvoorbeeld op ISO 100. Hiermee voorkom je dat er ruis in de foto ontstaat. Gemmy werkt meestal op een sluitertijd van 1/160e seconde. De sluitertijd heeft invloed op hoeveel omgevingslicht er zichtbaar is. Hoe langer de sluitertijd is, hoe meer je terugziet van het omgevingslicht. Fotografeer vanaf een statief om bewegingsonscherpte te voorkomen.

Bewerk je beelden

De nabewerking komt bij Gemmy heel erg precies. Hiervoor gebruikt ze Capture One en Adobe Photoshop. Na het selecteren van de beelden begint ze altijd met het weghalen van oneffenheden in de huid, de kleding of de achtergrond. Let daarbij op haartjes, stofjes en draadjes. Dan komt het precisiewerk en volgen er verschillende aanpassingen aan de huid en de kleuren. Met ‘dodgen’ en ‘burnen’, de techniek van doordrukken en tegenhouden die uit de oorspronkelijke doka komt, wordt er door Gemmy extra nadruk op schaduwen en bepaalde lichte delen gelegd.