Motorfotografie op hoog niveau

Jacco van de Kuilen
8 jaar geleden

Als motorfotograaf zijn de bergen een inspirerend Walhalla. Ik mocht volledig losgaan in de Oostenrijkse Alpen voor diverse tests voor Moto73 en MotorMagazine. Maar wat neem je mee behalve schoon ondergoed, poetslappen en een tandenborstel? Eigenlijk alles wat op locatie ingezet kan worden. Radiografisch bestuurde flitsers, statieven voor eventuele avondopnames, een tas vol camera’s en objectieven, maar vooral de vaste en lichtsterke 300 en 400 mm.

Veiligheidshalve begon ik tijdens deze rijopnames met 1/60 seconde en zakte toen naar 1/25. Deze vorm van fotograferen heet tracking. De belichting van 1/25 seconde leverde veel ongebruikte rijopnames door trillingsonscherpte, maar degenen die wel scherp waren knalden van het scherm.

Arbeit

De eerste fotodag ben ik met de hoofdredacteur de Sylvrettapas gaan verkennen. Onderweg gelijk wat sfeerbeelden geschoten voor een toeristisch artikel waarbij een motor als figurant diende. Adembenemende bergen prijkten onder een haast wolkeloze hemel, waarbij een motorrijder in dit panorama versmurft. De eerste lens waar ik mee aan het werk ging was de 100-400mm f/4.0-5.6 II. Door flink op de motor in te zoomen werd het bergdekoor de opnames ingetrokken, waardoor de hoogte goed afstak ten opzichte van de motor. Uiteraard ook tijdens de rijopnames langs de weg de 16-35mm in stelling gebracht. Voor de rijopnames over de schouder van de bestuurder moest ik overschakelen naar een fish-eye, omdat ik anders niet het hele stuur en het complete vooruitzicht in beeld kreeg. De vertekening van de fish-eye nam ik voor lief ten opzichte van wat ik in beeld wilde hebben.

’s Middags zijn we met twee zware scooters naar een bergpas boven de boomgrens gereden. Van dat uitzicht wordt een mens nederig al komt dat vooral door het zuurstoftekort op 2700 meter hoogte. Met een rugzakje met één body en twee objectieven kwam ik goed uit de voeten voor deze sessie. Het enige nadeel met een lage zon was dat we aan de schaduwzijde opereerden en de zonovergoten pieken overstraalden op de opnames. Lang leve het werken met lagen in Photoshop. Even waanden we de hele valei voor onszelf te hebben. En toen stak er op vijf meter afstand ineens een dikke bergmarmot z’n verbaasde kop boven het gras. Snel de juiste lens op de camera geklikt, de iso-waarde omhoog geschroefd, en…, hebbes!

Tracking en meetrekkers

De andere twee fotodagen was het flink aanpoten geblazen. Bij iedere test moeten stilstaande beelden geschoten worden, dus op mooie locaties waar de motoren geparkeerd kunnen worden. Uiteraard was dat geen probleem in deze schitterende omgeving. Maar daarnaast werden er ook opnames vanuit de auto geschoten met soms 2, 3 of 4 motoren bij de achterbumper. Dat vereist overzicht voor de bestuurder van de auto en vertrouwen van de motorrijders. Veiligheidshalve begon ik tijdens deze rijopnames met 1/60e seconde en zakte toen naar 1/25e. Deze vorm van fotograferen heet tracking. De belichting van 1/25e seconde leverde veel ongebruikte rijopnames door trillingsonscherpte, maar degenen die wel scherp waren knalden van het scherm. Daarna was het zoeken naar bochten die goed op het licht lagen waarin de bestuurders, het liefst met de knie aan de grond, voorbij schoten. De voorkeur ging toen uit naar de vaste 300mm f/2.8, al heeft de 100-400mm z’n nut meermaals bewezen.

De rijopnames langs de kant van de weg noemen we meetrekkers. De camera wordt meegetrokken op het aanstormende of voorbij rijdende voertuig. Doorgaans schoot ik deze opnames tussen de 1/640e en 1/250e van een seconde. Hoe meer het onderwerp van opzij werd gefotografeerd hoe lager de sluitertijd omwille van de verstreping in de achtergrond. Het zoeken naar de juiste hoeken, locaties, omstandigheden, licht en composities vereiste een hoop tijd en tijdsdruk. Daarom is verkenning van het gebied van te voren o zo belangrijk. De locaties zijn immers het halve werk op foto’s. Het voorkomt dwalen en bevorderd de efficiëntie bij de producties.

Teamspirit

Uiteindelijk is de vaste 400mm niet in actie gekomen, maar de restwaarde van de de overige apparatuur is flink afgenomen ;-). 10.800 opnames en veel zwaar onderbelichte koffie tijdens het uitzoeken. Tijdens deze test- en fotoreportages was teamwork van groot belang. Voor de bestuurders was niets teveel gevraagd omwille van het eindresultaat. Er werd ook zeker veel gelachen en ook om elkaar. De mouwen werden gezamenlijk opgestroopt en er werd honderden keren straatje gekeerd voor de rijopnames. De kostbare testmotoren waren geleend van de motorindustrie, dus dat diende te allen tijde in acht genomen te worden. Voorzichtigheid was altijd een vereiste, behalve toen een baldadige redacteur met opgedroogde koeienvlaaien trefzeker naar me begon te gooien. En dat bij een schilderachtig meer rondom torende sneeuwtoppen. Een ongemotoriseerde achtervolging en adembenemende snoekduik tot gevolg. En dat op grote hoogte.

Auteur

Jacco van de Kuilen

Professioneel fotograaf Jacco van de Kuilen heeft inmiddels bijna 20 jaar ervaring als auto- en motorsportfotograaf. Zijn werk wordt geplaatst in topmagazines zoals AutoWeek, Moto73, MotoPlus en het Mercedes Benz Magazine. Jacco is ambassadeur voor Canon en Cameranu.

Bekijk alle berichten

Blijf op de hoogte

Houd mij op de hoogte van laatste nieuwtjes, interessante blogs en aanbiedingen.