Review Fujifilm X-T4 systeemcamera

3 jaar geleden

De Fujifilm X-T4 systeemcamera gooide hoge ogen bij de aankondiging, maar heeft zich volledig bewezen door meerdere prijzen in de wacht te slepen. Over de specificaties en prestaties is al veel geschreven en daar wil ik niet te technisch op ingaan. Na ruim twee jaar met Sony te hebben gewerkt kreeg ik het gevoel dat mijn camera en ik uit elkaar waren gegroeid en het tijd was voor een frisse wind. In deze review lees je meer over deze overstap.

Bekijk de Fujifilm X-T4 systeemcamera

Waarom naar de X-T4 overstappen?

De Sony A6500 heeft de afgelopen jaren altijd in mijn rugzak gezeten en was een prima partner voor op reis en tijdens andere klussen. Het is een van de meest compacte APS-C camera’s, terwijl de beeldkwaliteit bij filmen in 4K best indrukwekkend genoemd mag worden. Wat dat betreft valt er niets te klagen, maar op een gegeven moment voldeed de camera niet meer aan mijn wensen. Enkele punten die de doorslag gaven voor mijn overstap:

Hybride camera

Uiteraard kun je filmen en fotograferen met de A6500, maar wil je snel schakelen tussen die twee dan ben je elke keer genoodzaakt om de instellingen aan te passen. Heel frustrerend op cruciale momenten. De A6500 is in de eerste plaats een goede filmcamera, maar presteert minder solide op het gebied van fotografie. De X-T4 wordt geprezen als een hybride systeem dat geen concessies doet op beide vakgebieden.

Framerates

Meer framerates in hogere kwaliteit geven je als filmmaker meer vrijheid. Inmiddels is 4K de standaard en wil je de mogelijkheid hebben om beelden te kunnen vertragen zonder in te leveren op resolutie. Het feit dat ik met de X-T4 kan filmen tot 60fps in 4K was een goed argument om te upgraden. De kwaliteit van 120fps in full HD is tevens beter dan op de Sony en daarnaast krijg je er nog een optie bij om een video tot acht keer te vertragen op 240fps in full HD kwaliteit.

Accuduur

Wanneer je het hebt over de A6500 en zijn accu zullen de meeste mensen hier weinig positiefs over melden. Dit is ook mijn ervaring en vaak na een half uur filmen op 4K was het tijd om van accu te wisselen. Een volgeladen accu van de X-T4 zou minimaal drie keer zo lang mee moeten gaan en dat kan je op een lange dag heel wat kopzorgen besparen.

Uitstraling

Uiteraard gaat het bij een camera in de eerste plaats om het beeld wat de sensor kan produceren, maar hoeveel zin je krijgt om er daadwerkelijk mee aan de slag te gaan mag niet worden onderschat. De A6500 beschikt over alle functies, maar heeft altijd gevoeld als een soort computer die je moet voorzien van de juiste data. De uitstraling van de Fujifilm X-T4 is totaal anders en daarvoor hoef je ‘m nog niet eens in je hand te hebben. Hij oogt als een echte fotocamera. Het toestel is prachtig afgewerkt en bij het zien ervan beginnen je vingers al te jeuken.

De juiste partner voor een goed avontuur

Afgelopen zomer stond voor mij grotendeels in het teken van een langverwacht avontuur door de bergen van Noord-Italië. De bedoeling was om een reis te plannen waarbij vier grote passies samen konden komen: het berglandschap, reisroutes uitstippelen, wielrennen en camerawerk. In twee weken tijd zou ik van Milaan naar Venetië fietsen via de bergen van Lombardije, Zuid-Tirol en Veneto. Een prachtige route van ruim duizend kilometer die ik hoe dan ook op unieke wijze wilde vastleggen.

Als freelance filmmaker en fotograaf probeer ik zoveel mogelijk samen te werken met partijen die actief zijn in de buitensport. Een krachtig en compact camerasysteem waarmee ik op elk terrein uit de voeten kan is voor mij essentieel. Dit leek ik in de X-T4 te hebben gevonden. Voor de merken die betrokken waren bij dit project had ik de opdracht gekregen om mij te richten op producten, belevingsfotografie en om een promotiefilm op te nemen. Het was onmogelijk om dit alleen uit te voeren, dus besloot ik de hulp in te schakelen van enkele vrienden waarvan één actief is als filmmaker. De X-T4 ging mee als primaire camera en voor het leesgemak van de blog heb ik onze beide ervaringen gebundeld.

Weinig tijd om kennis te maken

Drie dagen voor mijn vlucht naar Milaan werd de camera bezorgd. Idealiter had ik meer tijd willen hebben om de X-T4 te leren kennen, maar zo was het een goede test om te zien hoe intuïtief de camera is ontworpen. Ik heb gekozen voor de zilverkleurige uitvoering vanwege de klassieke uitstraling en ik kan niet anders zeggen dan dat het een prachtig staaltje design is.

De body is duidelijk een slag groter dan de A6500, maar dit went snel en hij ligt goed in de hand. Eén van de eigenschappen die direct opvalt en waar Fujifilm zich in onderscheidt, zijn de fysieke knoppen om je camera mee in te stellen. De ISO, sluitertijd en de belichtingscompensatie zijn als draaiknop bovenop het toestel te vinden, terwijl het diafragma op elke lens via een ring ingesteld moet worden. Of je dit mooi of handig vindt is een kwestie van smaak, maar het geeft mij in elk geval een heel authentieke fotografie ervaring.

Zoals ik al eerder heb beschreven is de camera volledig ontworpen naar de wensen van de fotograaf én filmmaker. Er is namelijk een aparte schakel die de twee duidelijk van elkaar scheidt. In de fotostand is het menu geheel gewijd aan instellingen die je nodig hebt voor fotografie en zijn de filminstellingen niet zichtbaar. Dit zorgt voor overzicht en een snelle toegang tot wat je nodig hebt.

Wanneer je wisselt van modus behoudt de camera de instellingen die je eerder hebt ingesteld. Een logisch concept zou je zeggen, maar één die weinig fabrikanten goed hebben begrepen. In Italië kwam deze eigenschap goed van pas, aangezien op veel momenten fotografie met film werd gecombineerd.

Los van de hybride kenmerken merkte ik in de eerste dagen dat het toestel beter in elkaar zit dan elke andere camera die ik eerder in mijn handen heb gehad. Alle functies die je vaak gebruikt zitten binnen handbereik, de viewfinder is haarscherp en het is een verademing om eindelijk te beschikken over een scherm dat volledig mee kan roteren.

De X-T4 aan het werk

Na een korte maar effectieve kennismaking was het tijd om te vertrekken en de X-T4 aan het werk te zetten. De body werd vergezeld door twee zwaargewicht objectieven, namelijk de Fujifilm XF 16-55mm f/2.8 R LM WR en de Fujifilm XF 50-140mm f/2.8 R LM OIS WR. Beide lenzen waren qua gewicht nogal een overkill voor dit project, maar ze leverden echt indrukwekkende prestaties. Hieronder een aantal bevindingen die naar voren zijn gekomen gedurende de reis.

De autofocus van de X-T4

Een goede autofocus is voor mij een belangrijke voorwaarde bij de beoordeling van een camera. Als je veel met bewegend beeld werkt heb je lang niet altijd de tijd om handmatig scherp te stellen, zeker niet wanneer je iemand probeert te fotograferen die aan het fietsen is. De autofocus op de X-T4 is snel, betrouwbaar en heeft geen moeite om iemands ogen te herkennen. De vernieuwde sluiter kan zelfs tot 15 beelden per seconde schieten met behoud van autofocus, grote kans dat je ‘raak schiet’ dus.

De kleine joystick die je met je duim soepel kunt bedienen is wat dat betreft je beste vriend. Binnen een fractie van een seconde heb je het focuspunt waar je wilt en pas je makkelijk de grootte van dit punt aan. Deze functie ontbrak op de A6500 en ik zou nu absoluut niet meer zonder kunnen.

Fotograferen met de X-T4

Fujifilm is groot geworden met fotografie en in mijn ogen is dat ook de grootste kwaliteit van deze camera. Het toestel is ontworpen om deze ervaring zo plezierig mogelijk te maken. Een klein detail waar ik elke keer kan van genieten is het bevredigende geluid dat de shutter maakt wanneer je een foto schiet, geruisloos en stijlvol.

De X-Trans CMOS 4 sensor produceert foto’s met een resolutie van 26.1 megapixel en de beeldverwerking is om je vingers bij af te likken. De foto’s zijn sfeervol, natuurgetrouw en in de Eterna filmsimulatie is de basis vaak al zo goed dat ik weinig hoef aan te passen achteraf. Ook Classic Negative is een interessant profiel, zeker wanneer je rondloopt door oude Italiaanse dorpjes. Fotograferen met weinig licht is voor elke camera een uitdaging, maar de sensor slaagt er prima in om ook met hogere ISO-waardes een strak beeld te produceren.

Filmen met de X-T4

Met de foto’s zit het dus wel goed, maar kan de X-T4 meekomen op het gebied van video? Dit was voor mij de grootste verrassing, aangezien ik vooraf niet de verwachting had dat dit kwalitatief beter zou zijn dan op de A6500. Eerder heb ik al laten zien dat de sensor van de Fujifilm een scherper beeld produceert, maar dat is niet het enige wat telt wanneer je aan het werk bent. De krachtige interne beeldstabilisatie van 6.5 stops zorgt ervoor dat shots uit de losse pols vaker bruikbaar zijn, zeker in combinatie met 60fps in 4K. Tijdens het filmen geef ik vaak de voorkeur aan de Eterna simulatie. Dit geeft het beeld direct een echte film-look met mooie contrasten en voldoende dynamisch bereik. De X-T4 kan filmen in 10-bit kleurdiepte met een maximale bitrate van 400Mbps. Dit zijn indrukwekkende prestaties voor een camera van dit formaat en het geeft veel vrijheid tijdens de edit.

Wat is mijn eindoordeel?

Na het lezen van alle reviews over de X-T4 waren de verwachtingen hoog. Volgens velen was dit de meest complete camera in zijn klasse. Nu ik de camera enkele maanden in gebruik heb kan ik niet anders zeggen dan dat dit een bijzonder staaltje techniek is. Fujifilm is erin geslaagd om praktisch alle wensen van de moderne creatieveling te respecteren zonder in te leveren op de klassieke gebruikerservaring. Ik pak de camera nog steeds elke dag met plezier op met het gevoel dat ik niets te kort kom. Dat is best prettig in een tijd waarin je het ene na het andere nieuwe topmodel naar je hoofd krijgt geslingerd! Om af te sluiten deel ik hieronder graag de video die we in Italië hebben opgenomen en grotendeels met de X-T4 is gemaakt.