Het Beeldrecept van Frank Crebas

3 jaar geleden

In het Beeldrecept leer je meer over het maken van een bepaalde foto. Denk bijvoorbeeld aan de camera-instellingen, compositie en de apparatuur die je nodig hebt. In dit Beeldrecept vertelt luchtvaartfotograaf Frank Crebas hoe hij deze indrukwekkende portretfoto van een straaljagerpiloot heeft gemaakt op de vliegbasis in Volkel.

Dit heeft Frank gebruikt

Canon EF 16-35mm f/2.8L III USM objectief

2.539,-

Canon ST-E3-RT Speedlite Transmitter

349,-

Welke voorbereidingen heb je getroffen?

In de donkerste maanden van het jaar traint de Koninklijke Luchtmacht haar piloten om in het donker te vliegen met nachtzicht apparatuur. Foto’s maken van de F-16’s in het donker is erg leuk. De duisternis geeft een extra, spectaculaire dimensie aan het beeld. Piloten portretteren voor of na een trainingsmissie boven Nederland, is nog leuker.

Een militaire vliegbasis is bij uitstek geen fotostudio, maar een dynamische locatie waarbij veiligheid hoog in het vaandel staat. Vrijwel niets gebeurt spontaan op vliegbasissen. Alle handelingen rondom draaiende vliegtuigen komen voort uit vooraf, afgesproken protocollen. Afgelopen januari kreeg ik de kans op vliegbasis Volkel.

Voordat ik naar de vliegbasis ging om de desbetreffende foto te maken, heb ik contact gehad met de jachtvlieger om te vragen of ik een foto mocht maken nadat hij zou landen. Gelukkig ken ik de piloot en heb ik eerder foto’s met hem gemaakt, dit hielp mee. Desalniettemin zou de tijd om hem te fotograferen beperkt zijn. De piloot moest naar zijn debrief. Dit is een bijeenkomst waarin informatie wordt uitgewisseld over het verloop van een missie en eventuele verdere instructies worden gegeven. De set-up met twee remote flitsers had ik daarom thuis al uitgebreid getest. Deze goede voorbereiding was cruciaal, omdat ik slechts een paar minuten had om de foto te maken.

Dit heb je nodig

Canon EOS 1DX MK II spiegelreflexcamera
Canon EF 16-35mm f/2.8L USM II objectief
Twee Canon Speedlite 600EX II-RT flitsers
Canon ST-E3-RT Transmitter

Wat waren de camera-instellingen?

De foto heb ik gemaakt met een sluitertijd van 1/200e van een seconde, met f/7.1 en op ISO 400. Dit waren voor mij de ideale instellingen onder deze omstandigheden. Ik fotografeer altijd in de M-modus. Alleen de ISO-waarden laat ik vaak door de camera uitrekenen, door de automatische ISO te gebruiken.

Welke lichtopstelling heb je gebruikt?

Dwars door de canopy heb ik de foto genomen, het plexiglazen dak van de straaljager. Hierdoor krijg je een goed beeld van hoe de cockpit van de F-16 gevormd is. Het vliegtuig was, vlak voordat ik aan de slag ging, geland en de hangaar in gesleept. Door de verlichting in de hangaar zie je verticale lijnen rondom de piloot.

Toen de F-16 stilstond ben ik op een trap gaan staan en heb ik mijn twee flitsers aan de piloot gegeven. Ik heb gevraagd of hij deze voor zich wilde houden zodat ik hem van twee kanten gelijkmatig kon belichten. Ik heb het wel eens met één flitser geprobeerd, maar dit is lastig. Er ontstaan dan snel onwenselijke schaduwen. Communiceren met de piloot deed ik middels handgebaren, omdat hij mij vrijwel niet kon horen in zijn hermetisch, afgesloten cockpit.

Heb je nog ergens extra op gelet tijdens het fotograferen?

Het maken van deze foto was een behoorlijke uitdaging. Voordat ik ging fotograferen, heb ik eerst de regendruppels, die in het zichtveld van de piloot zaten, met een doek weggehaald. Hierdoor kreeg ik een vrije blik op het gemaskerde hoofd van de piloot in de cockpit. Omdat ik ook zoveel mogelijk van het vliegtuig op de foto wilde, heb ik de foto op 18mm gemaakt en mijn lens dicht tegen de canopy gehouden. Een groothoeklens is ideaal in zo’n situatie en deze zit standaard in mijn fototas.

Het lijkt simpel, maar deze foto heb ik met uitgestrekte arm moeten maken. Ik kan simpelweg niet op de neus van een F-16 gaan zitten of staan. Om mijn camera recht voor de ogen van de straaljagerpiloot te positioneren, balanceerde ik op een smalle vliegtuigtrap, voorovergebogen. Ik deed dit om een symmetrisch beeld te krijgen. De heads-up display, een glazen plaat voorin de cockpit, moet namelijk ‘perfect’ gepositioneerd worden ten opzichte van het hoofd van de piloot. De Live view modus van mijn camera kwam goed van pas zodat ik kon zien wat ik deed.

Wat heb je bij deze foto aan bewerking gedaan?

Een deel van de afbeeldingen in deze serie heb ik omgezet naar zwart-wit. Tijdens het bewerken van de foto’s heb ik vooral contrast en scherpte toegevoegd. Dit zorgt ervoor dat de regendruppels een extra dimensie krijgen. Daarnaast heb ik de foto opnieuw uitgesneden in Adobe Lightroom om de compositie aan te passen en het geheel symmetrisch te maken.

Waarom vind je juist deze foto zo mooi?

Nadat ik deze foto had gemaakt was ik enorm blij omdat het precies het verhaal vertelt, van wat avondvliegen inhoudt. Het vliegen met nachtzicht apparatuur in het Nederlandse luchtruim. Dat verhaal wordt benadrukt door de typische, Nederlandse regendruppels.

Heb je nog handige tips voor andere fotografen?

Voordat ik foto’s ga maken, bereid ik me goed voor. In veel gevallen heb ik de foto al meerdere malen in mijn hoofd gemaakt, voordat ik daadwerkelijk de camera uit mijn tas haal. Ik sta er vaak mee op, ga ermee naar bed en in de nacht droom ik erover. Door het dynamische onderwerp, militaire luchtvaart, verlopen mijn ideeën vrijwel nooit volgens plan. Daarom is het van belang om meerdere scenario’s voor te bereiden. Als ik op pad ga weet ik vooraf altijd hoe de zon gaat staan ten opzichte van de locatie, hoe laat de zon onder gaat en ben ik op de hoogte van het weerbericht.

Over Frank

Frank Crebas is een gepassioneerde luchtvaartfotograaf uit Emmeloord. Door de jaren heen heeft hij veel gereisd om verslag te doen voor nationale en internationale luchtvaartmedia. Zijn spectaculaire werk is te zien op frankcrebas.com en je kunt Frank natuurlijk volgen op Instagram.