Als je foto’s maakt met een polarisatiefilter wordt de algehele verzadiging iets versterkt en vooral blauwtinten worden blauwer. Witte wolken of bergen met sneeuw worden daardoor meer geaccentueerd. Door aan het filter te draaien kun je daarnaast reflecties weghalen. Een polarisatiefilter wordt vaak gebruikt voor landschaps- en architectuurfotografie en wordt ook wel een 'polarizer' of 'CPL-filter' genoemd.
Een polarisatiefilter is selectief in het doorlaten van licht. In plaats van dat je het licht uit alle richtingen opvangt, bepaal je zelf vanuit welke richting je licht doorlaat. Dit doe je door aan het filter te draaien. Je ziet dit direct terug op je scherm of door de zoeker. Al het verstrooide licht (ongepolariseerd licht) wordt door het filter tegengehouden en alleen het gepolariseerde licht wordt doorgelaten.
Het effect van een polarisatiefilter zie je direct terug door je zoeker van je camera of op de live view van je scherm. Als je aan het filter draait zie je op een bepaald punt het beeld donkerder worden. Dan zit je op het maximale effect van het filter. Als je verder draait, dan zie je alles weer lichter worden. Probeer het maar eens!
Een polarisatiefilter heeft het meeste effect onder een hoek van negentig graden van de zon óf onder een hoek van vijfenveertig graden ten opzichte van het oppervlak dat reflecteert. Let daarom goed op je positie ten opzichte van de zon of je onderwerp. Je kunt dit filter heel goed inzetten bij het fotograferen van landschappen met veel blauwe lucht in beeld, allerlei wateroppervlakken, gebouwen met ramen, natte begroeiing zoals bladeren met dauw en reflecterende onderwerpen zoals auto’s. Ook is dit draaibare filter een uitkomst wanneer je een portretfoto door een ruit heen maakt.
