Eerste veldervaringen met de Canon EOS 5D Mark IV

7 jaar geleden

Na lang wachten was het op donderdag 8 september eindelijk zover. De nieuwste telg van Canon, de EOS 5D Mark IV, ging in de verkoop. Ja..., ik had hier al lang op gewacht. Komend van de Mark II heb ik destijds het besluit genomen de Mark III over te slaan en op de Mark IV te wachten. Toen Canon met het megapixel-monster de Canon 5Ds en zijn scherpere broertje de Canon 5Ds R kwamen heb ik getwijfeld. Maar ik wilde eigenlijk een snelle AF en weinig ruis bij hoge ISO, en dat is toch waar de Mark IV mee zou komen. Een jaartje extra geduld werd vorige week beloond toen afgelopen week de koerier van Cameranu de straat in kwam rijden en ik na lang wachten mijn nieuwe camera in handen had. Op naar Drenthe en Schiermonnikoog!

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 1

De cijfertjes

De specs van de camera kan iedereen zelf lezen maar de belangrijkste zijn de 30,4 megapixel fullframe sensor, ISO tot maar liefst 32.000 en uitbreidbaar tot 102.400, 7 foto’s per seconde, 4K filmen tot 30fps en full HD tot 60 fps, het nieuwe dual pixel RAW waarmee je achteraf micro aanpassingen aan je scherpstelling kan doen, een nieuwe Digic 6+ processor, 61 AF punten waarvan 41 crosstype en verder touchscreen, NFC, wifi en GPS. Het gevoel en de bediening lijken erg op die van de Canon EOS 7D mark II, wat ik erg prettig vind. Als je twee body’s hebt die nagenoeg gelijk aanvoelen en bediend worden, dan hoef je niet te zoeken of je te vergissen.

Deze review is overigens niet gebaseerd op exacte grafieken of metingen, het zijn puur mijn ervaringen met deze camera. Meteen de eerste dag ben ik naar Drenthe getrokken om vandaar door te reizen voor vier dagen Schiermonnikoog. In deze dagen heb ik de 5D Mark IV goed aan de tand gevoel en gekeken hoe hij presteert in mijn takken van de natuurfotografie…, macro, landschap, nacht en dieren. Jammer maar helaas herkent Adobe Lightroom de RAW bestanden nog niet waardoor ik via Canon’s eigen Digital Photo Pro eerst alle foto’s om moest zetten naar TIFF. Ik heb de RAW informatie dus nog niet met Lightroom kunnen testen.

Drenthe..., boomkikkers

De koerier was net de straat uit, snel de accu erin…, leeg. Gelukkig nog voldoende accu’s van de andere camera’s. Snel kijken of de camera werkt en op weg. In Drenthe ben ik op bezoek gegaan bij een collega-fotograaf om samen met hem op zoek te gaan naar boomkikkers. Door de lange rit was ik niet zo vroeg ter plaatse en was het inmiddels al behoorlijk warm en het licht al lekker hard. Sommige fotografen zeggen dat je niet kunt fotograferen met hard licht maar ik vind dat een goede fotograaf overal mee kan omgaan. Natuurlijk kun je dan je toevlucht zoeken tot schaduw of een paraplu, maar juist het harde contrast trok mij niet alleen…, het gaf mij ook de mogelijkheid om te zien hoe de camera daarmee omgaat.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 2

Een autofocus test

Bewapend met de Canon EF 100mm f/2.8L Macro ben ik de piepkleine boomkikkertjes te lijf gegaan om de autofocus van de 5D Mark IV te testen. Na de 5D Mark II, is de autofocus een verademing. Ik ben de 7D Mark II gewend en het is fantastisch een fullframe camera in handen te hebben met dezelfde accurate en snelle autofocus. Het verschuiven van focuspunten levert een perfect scherp beeld op en ik liet al snel mijn Benro statief staan om heerlijk uit de hand te fotograferen. Ik heb bijna alle macrobeelden op f/2.8 geschoten, om de accuraatheid van de AF te testen. Nagenoeg alles perfect scherp! En ook nog lowkey beelden, juist in dat harde zonlicht met die lichte kikkers geef het lekker onderbelichten van je beelden een hele indringende contrastrijke sfeer.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 3

Schiermonnikoog..., de donkerste plek van Nederland

Ik voel mij echt natuurfotograaf, geen wildlife-, macro- of landschapsfotograaf. Ik fotografeer natuur. Het liefst de sfeer en indruk, en als daar een macro-, dier- of landschapsbeeld bij hoort dan fotografeer ik dat. Als ambassadeur van de Nacht van de Nacht wil ik iedereen de echte sfeer van de nacht laten beleven, hoe het is als het écht donker is. En waar beter kun je dat vastleggen dan op de donkerste plek van Nederland..., Schiermonnikoog!

Nachtfotografie is gebaat bij een hoge ISO. Raar misschien, want je zou juist vanaf statief een lage ISO verwachten. Toch krijg je met een hoge ISO de meeste sterren te zien en mijn doel was het hemellichaam met de meeste sterren te fotograferen..., de Melkweg. Met mijn 5D Mark II ging ik nooit hoger dan ISO1600, enkele uitstapjes daargelaten, de 7D Mark II kan prima overweg met ISO 3200 of zelfs ISO6400, maar nog hoger te gaan met weinig noemenswaardige ruis is de droom voor iedere nachtfotograaf.

De 5D Mark IV kan tot maar liefst ISO32000, maar dit weekend heb ik vooral op ISO12800 geschoten. Gewoon om te kijken hoe de camera voor mij presteerde. Bewapend met de Samyang 14mm f/2.8 ben ik de diep-donkere kwelders in gegaan, wachtend tot de maan was ondergegaan na 24:00 uur en heb ik gefotografeerd met ISO12800, f/2.8 en 30 seconden sluitertijd waarbij ik deze keer mijn statief maar wel heb gebruikt.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 4

Onder de indruk

Wat ruis betreft ben ik enorm onder de indruk. Ik zie minder ruis op ISO12800 dan met mijn 5D Mark II op ISO1600, kleuren worden perfect weergegeven en het is voor mij een koud kunstje zelfs de gaswolken van de Melkweg mooi weer te geven. Om de ruis goed in beeld te brengen heb ik de vuurtoren van Schiermonnikoog als onderwerp gekozen, altijd een leuk object omdat je met de juiste instellingen de stralen mooi weer kunt geven. Een sluitertijd van ongeveer 1 seconde is ideaal maar in de donkere nacht betekent dat, ofwel een zeer lichtsterke lens gebruiken ofwel een erg hoge ISO instellen. Normaal pak ik dan de Samyang maar soms wil je iets kunnen inzoomen. Daarom heb ik nu mijn Canon EF 16-35mm f/4.0L gebruikt en de ISO lekker opgehoogd. Onderstaande beeld is het volledige beeld, van waaruit ik 100% uitsnedes heb genomen met verschillende ISO-waarden.

Ik ben oprecht verrast door de grote bruikbaarheid van ISO12800. Ik moet bekennen dat ik helaas vergeten ben om ook ISO25600 en ISO32000 te testen. Maar dat komt nog wel een keer. Voor nu en voor mij is dit al geweldig en het geeft enorme mogelijkheden zoals de vuurtoren met de Grote Beer of een selfie met hoofdlampje.

Landschappen bij zonsopkomst, een gevecht met het dynamisch bereik

Landschapsfotografen weten dat het dynamisch bereik, oftewel het potentieel aan licht- en donkercontrast wat de camera kan weergeven zonder dat donkere partijen dichtlopen of witte partijen uitbijten, vooral bij zonsopkomsten of zonsondergangen de grootste uitdagingen zijn. Uiteraard ben ik die uitdaging aangegaan. Nogmaals..., ik kan de volledige potentie nog niet testen omdat ik de RAW-files nog niet in het voor mij bekende Lightroom kan laden maar een gevoel kan ik er wel bij krijgen.

Een fraai beeld van de zonsopkomst is waarbij je werkt met diffractie, de zon sneakt net ergens achter vandaan, in dit geval een klein duintje, en door gebruik te maken van een groot diafragmagetal gaat de zon “stralen”. Omdat je echter de zon vol in beeld hebt krijg je al snel een silhouet van de voorgrond of een zwaar uitgebeten zon. Dan zijn of grijsverloopfilters of het gebruik van HDR-technieken de meeste gebruikte toevluchtsoorden. Maar ik wilde nu juist eens weten wat de potentie was van de camera. Zonder lab-testen of grafieken heb ik de proef op de som genomen. Onderstaand beeld komt rechtstreeks uit de camera en vervolgens heb ik de donkere partijen in Lightroom, na omzetting naar TIFF, flink opgelicht en de lichte partijen donkerder gemaakt. Gewoon om eens te zien welke potentie er nog in het beeld zat en hoe de ruis zou gaan versterken. De foto is gemaakt op 20mm met mijn EF 16-35 f/4L, f/22, ISO100 en 1/30” vanaf statief.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 5

Nog steeds onder de indruk...

Wederom ben ik erg onder de indruk van de mogelijkheden. Uit één enkele belichting kan ik bijna een HDR-achtig beeld creëren, zoveel informatie zit in de RAW-file. Dit heeft heel veel potentie en maakt het gebruik van HDR of exposure-blending een stuk minder noodzakelijk. Daarna ben ik heerlijk verder gaan schieten met de groothoek. Deze keer wel in combinatie met mijn Benro filters, simpelweg omdat ik er zo graag mee werk en ook wil weten hoe de camera en filters met elkaar overweg gaan kunnen.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 6

Het laatste doel..., dierfotografie

Schiermonnikoog staat bekend als vogeleiland dus dat zou wel goed komen. Nu waren er door het warme weer helaas nog niet zoveel doortrekkers die het eiland onderweg naar het zuiden als rustplaats even aandoen. Het was even zoeken. Groot was dan ook mijn geluk toen op het strand een jonge zeehond bleek te liggen die van het warme zonnetje aan het genieten was. Rustig naderbij gekropen was de zeehond weliswaar nieuwsgierig maar niet bang. Aan het spoor op het strand te zien was hij prima mobiel maar bij mij verroerde hij zich niet, geeuwde luid, rolde in de zon en genoot van warmte en mijn aandacht. Samen met mijn geliefde grote-dieren-lens, de Canon EF 100-400mm f/4.5-5.6L II kroop ik met de 5D Mark IV al tijgerend naderbij.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 7

Wederom verbaasde de snelle en accurate autofocus mij. Net als bij de 7D Mark II is de autofocus volledig instelbaar en kun je de AI-servo helemaal naar je eigen hand zetten. Daarbij kun je tracking en focus op elkaar inregelen of gebruik maken van diverse voorkeursstanden voor een snelle continue focus. Ondanks beweging van de zeehond en wisselend licht werkten lens en camera perfect samen. Met 7 foto’s per seconde ratelde hij dat het een lieve lust was en vervloekte ik mijzelf zachtjes voor het vele nabewerken later. Natuurlijk wilde ik ook tegenlicht uitproberen en ik mocht van de zeehond zowaar van positie veranderen. Wandelaars en zelfs een fietser maakten het voor mij mogelijk om een aantal andere opnames te maken waaronder een highkey foto.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 8

Toen de zeehond mij nog steeds niet zat was kon ik toch niet laten om nog de 16-35mm op de camera te zetten en nog wat dichterbij te kruipen. Dit laatste beeld was voor mij het ultieme genot..., zowel voor zeehond als voor mij. En daarmee heb ik dit fantastische dier alleen gelaten en ben weer teruggekeerd naar de wal.

Eerste ervaringen met de Canon 5D Mark IV - 9

Voor mij is de 5DM4, dé camera...

Veel heb ik nog niet kunnen testen zoals bijvoorbeeld de dual pixel RAW, het filmen, de GPS, de wifi-connectie of NFC. Maar een snelle test van de AF tijdens live view deed het gevoel van verbazing weer torenhoog rijzen. Met je vinger tik je op het scherm waar hij scherp moet stellen en in een fractie van een seconde is hij scherp, een tikje ergens anders verlegt binnen eveneens een fractie van een seconde de scherpte. Indrukwekkend. Als echte fotograaf heb ik vooral gefotografeerd, het testen van features puur om het testen is niet echt aan mij besteed. Ik moet er een doel mee hebben dan ga ik het testen. Maar wat ik de laatste vier dagen heb gezien en ervaren hebben mijn wachten meer dan beloond. Ik kan niet oordelen over of je moet upgraden vanaf de Mark III of zelfs een vergelijk maken met de 1D X, maar voor mij is de 5D Mark IV dé camera. Zoals de 5D Mark II dat zeven jaar geleden ook was.

Auteur

Johan van der Wielen

Natuur- en landschapsfotograaf Johan van der Wielen wil met zijn beelden niet alleen de schoonheid maar ook het belang van de natuur laten zien. Met zijn enthousiasme, energie en passie voor de natuur wil hij anderen inspireren om naar buiten te gaan en zich te laten overweldigen door zowel de grootsheid als kleinste details van het leven om ons heen. Zijn beelden gaan vooral om de ervaring en beleving, de sfeer en emotie.

Bekijk alle berichten

Blijf op de hoogte

Houd mij op de hoogte van laatste nieuwtjes, interessante blogs en aanbiedingen.