Het Beeldrecept van Carina Meijer: Jökulsárlón in IJsland

1 jaar geleden

In het Beeldrecept leer je meer over hoe een foto tot stand is gekomen. Denk bijvoorbeeld aan de camera-instellingen, de nodige voorbereidingen, het licht dat is gebruikt en welke apparatuur je nodig hebt. Fotograaf Carina Meijer vertelt hoe ze bij Jökulsárlón, het bekendste en grootste gletsjermeer in IJsland, dit bijzondere tweeluik heeft weten te maken!

“Het begon te regenen terwijl ik daar aan het fotograferen was en dat maakte het beeld alleen maar mooier. De laaghangende wolken geven dramatiek en verbergen op een mysterieuze manier de bergen op de achtergrond. Overal zag ik kopjes van zeehonden boven het water uitkomen. Het was zo’n bijzondere sfeer. Daar zat ik dan: op IJsland tussen de zeehonden, in de striemende regen, het tintelende geluid van de druppels op het water, me te verwonderen over de prachtige blauwe kleuren in de enorme ijsschotsen.”

Hoe bereid je je voor?

Het weer in IJsland is onvoorspelbaar. Een gezegde dat je in IJsland vaak hoort is: If you don’t like the weather, just wait five minutes. Ik was daarom voorbereid op regen, sneeuw, wind en zon. In mijn fototas zit naast mijn Lumix apparatuur ook altijd een vuilniszak om op te zitten of liggen en een wegwerp-poncho. Die poncho gebruik ik dan niet zo zeer om mezelf tegen de regen te beschermen. Een poncho is handig om tijdens het wandelen over mijn regenjas te doen en zo mijn camera en lens enigszins droog te houden. De Panasonic G9 kan wel tegen een regenbui, maar ik vind een regenhoes niet fijn werken.

Welke apparatuur en accessoires heeft Carina gebruikt?

Wat zijn de instellingen die je hebt gebruikt?

Bij de landschapsfoto wilde ik ook scherpte in de achtergrond hebben. Om de hele foto van de zeehond op de voorgrond tot de bergen op de achtergrond scherp te krijgen koos ik voor het diafragma van f/10. De sluitertijd heb ik daarop aangepast. In dit geval was er voldoende licht om er ook nog wat snelheid in te houden, namelijk 1/320e van een seconde zodat een eventuele kleine beweging van de zeehond ook mooi bevroren werd in het beeld.

Bij de close-up van de zeehond was de keuze juist andersom. Daar had een snelle sluitertijd van 1/500e van een seconde de voorkeur om ook de vallende regendruppels goed in beeld te krijgen. Daarop paste ik vervolgens het diafragma aan, het werd f/5.6. Ik kon daarmee toch nog mooi de contouren van de bergen in de achtergrond krijgen zonder de ISO te verhogen. Ik werk bij daglicht het liefste met de ISO op automatisch. Ik let er wel op dat de ISO-waarde zo laag mogelijk blijft. Beide foto’s hebben een ISO van 200.

Heb je nog ergens extra op gelet tijdens het fotograferen?

Bij het fotograferen van dieren neem ik de tijd om het juiste moment af te wachten. Bij de close-up foto van de zeehond heb ik gewacht tot het moment dat hij echt in mijn lens kijkt. Ik stelde scherp op de ogen van de zeehond. Bij de landschapsfoto wilde ik juist dat de zeehond richting de ijsberg kijkt, dus dat moment heb ik ook afgewacht. Voor de landschapsfoto koos ik voor meerdere scherpstelpunten.

Wat heb je aan dit leuke tweeluik bewerkt?

Beide foto’s heb ik in Adobe Lightroom bewerkt, maar ik heb geen grote aanpassingen gedaan. Net wat meer contrast en verzadiging toevoegen doet vaak al een heleboel. Ik wilde een natuurlijk beeld maken. Hieronder is een voor en na te zien van één van de foto's:

Wat vind je zo mooi aan deze foto's?

Ik fotografeer om momenten vast te leggen. Voor mijzelf als herinnering en ook om dit natuurschoon te delen. Deze foto’s zijn een tweeluik. Het landschap en de close-up hebben samen alles wat ik wil laten zien; het dramatische en ruige ijslandschap, het leuke snuitje van de zeehond en de regendruppels. Voor mijzelf is het tweeluik een mooie herinnering aan een bijzondere ervaring en een supermooie reis. Dat zie je aan de foto die van mij gemaakt werd toen ik daar aan de waterkant zat. Zeker niet de knapste foto van mijzelf, maar wel een die mijn gevoel weergeeft: Puur geluk.

Heb je nog handige tips voor andere fotografen?

Natuurlijk hoop ik mensen te inspireren om ook op reis te gaan en te fotograferen. IJsland is zo ontzettend fotogeniek. Het is een aanrader als je een natuurliefhebber bent en niet bang voor een nat pak of koude voeten!

“Fotografie is voor mij een manier om mijn creativiteit te uiten en om tot rust te komen. Ik vind het heerlijk om te reizen en de natuur in te gaan, mijn camera gaat altijd mee. Mijn passie voor fotografie laat mij anders naar de wereld kijken, ik zie details en wordt getriggerd door mooi licht of een mooi landschap. Het heeft mij op zoveel mooie plekken overal ter wereld gebracht en een fijn netwerk opgeleverd. Je raakt nooit verveeld en leert altijd weer iets nieuws. Tijdens de nabewerking geniet ik nóg een keer van de herinneringen door de momenten die ik heb vastgelegd te perfectioneren.”

Over Carina

Carina Meijer is een 53-jarige freelancefotograaf uit Nijmegen. Een aantal jaar geleden heeft ze FotoFunReizen opgericht. Hiermee organiseert ze gezellige fotoreizen speciaal voor vrouwen. Carina was nog maar acht jaar oud toen ze al met de analoge camera van haar moeder (een Agfa Clack) mocht fotograferen. Sindsdien is ze altijd foto’s blijven maken. In 2008 kocht ze haar eerste Panasonic camera. Daarna is ze het merk altijd trouw gebleven en is ze zelfs sinds 2014 ambassadeur van Lumix.

Carina maakt diverse soorten foto's. Van concertfotografie tot bedrijfsreportages. Haar portfolio is een mooie afspiegeling van wie ze is als persoon en van de ontwikkeling die Carina als fotograaf doormaakt. Haar stijl is over het algemeen sfeervol en warm. In haar vrije werk zie je vaak beelden gemaakt op reis en in de natuur. Wil je meer van haar werk zien? Klik hier om haar te volgen en meer foto's op Instagram te bekijken.