Arlene Londema over oorzaak en gevolg

Cameranu
4 jaar geleden

Gedurende de momenten van gisteren ontstaan de verhalen van morgen. Ieder mensenleven is gevuld met talloze momenten die elk een verhaal vertellen – soms zeldzaam, soms alledaags. In de geschiedenis van de mens zijn er vele instrumenten ontwikkeld om verhalen te vertellen. Alleen is er slechts één instrument dat een verloren moment in pure vorm kan tentoonstellen. Volgens Arlene is dat de magie van fotografie, een reis terug in de tijd.

Oorzaak en gevolg, een welbekende uitdrukking die Arlene gebruikt om het fenomeen fotografie te omschrijven. In het scenario van Arlene vertelt dit gezegde niet alleen wat over fotografie, het vertelt het verhaal van Arlene. Op vroege leeftijd realiseerde zij zich, door de gebeurtenissen in haar jeugd, dat het belangrijk is om momenten te koesteren. Daardoor ontdekte zij al snel de kracht van fotografie, want de opnames uit ons verleden vertellen een verhaal. Tenslotte zijn juist die momenten de referenties die verwijzen naar wie wij als mens ooit waren en hoe wij zijn veranderd.

Oorzaak en gevolg

Zeventien jaar geleden werd een jong meisje getroffen door Pfeiffer. Beperkt in haar mogelijkheden door een gebrek aan energie, wilde ze toch bezig blijven. Sterker nog ze wilde voorkomen dat ze geïsoleerd van de buitenwereld zou raken. Om die reden had ze regelmatig videocontact met vrienden. Hiervoor gebruikte zij een webcam, met diezelfde webcam kon zij ook foto’s maken. En gedurende die periode ontwaakte haar passie voor fotografie. Want plotseling werd een wereld vol belemmeringen een wereld vol mogelijkheden. Toen ontdekte zij de oneindige potentie die fotografie haar te bieden had. Vandaag de dag ziet zij fotografie nog steeds als een bron van mogelijkheden. Als fotografe houdt zij zich voornamelijk bezig met conceptuele fotografie. Welbekende thema’s als verlies, pijn en woede vervullen een prominente rol in haar werk. Zo ook in het beeld van de dame in het zwarte jurkje omringd door leegte – eenzaam en somber.

Een persoonlijk moment van afscheid

Arlene schetst in dit werk een moment van twijfel, het welbekende moment van keuzes maken. Vragen, zoals ‘Zal ik stoppen en teruggaan?’ of ‘Moet ik loslaten en verdergaan?’ zijn gedachten die door het hoofd van de dame in het zwarte jurkje rondspoken. Voor haar is het moment van knopen doorhakken aangebroken. Op de vraag wie de dame in het zwarte jurkje is, is geen eenduidig antwoord. Wellicht zijn het de moeilijke periodes uit een ver verleden, de momenten van eenzaamheid en verlies. In een melancholische compositie die een hint van sereniteit bevat laat Arlene bovenal het moment van twijfel zien – loslaten en afscheid nemen. Haar werk is een werk vol symboliek en ieder detail representeert een gedachte. Wat die gedachten precies zijn is aan het individu om te bepalen.

Een rit door niemandsland

Uiteindelijk vond Arlene inspiratie in de polder, een plek die zij in het begin niet kon uitstaan. Tussen alle steden en dorpen in de polder zijn er voornamelijk windmolens en landschappen vol leegtes en voor kilometers niets anders dan groene stukken land, vlak en eentonig. Ooit woonde Arlene in de omgeving van Rotterdam, een metropool waar altijd wat te doen was. Vandaag de dag woont Arlene in Lelystad en die omschakeling van Rotterdam naar Lelystad was in het begin moeilijk. Vooral de leegtes die de polder te bieden heeft, waren confronterend. Een mistroostig landschap dat haar deed denken aan donkere tijden. Met de tijd kwam tolerantie en tot op een zekere hoogte ontstond er een vorm van waardering voor de omgeving. Want uiteindelijk vond zij hier de inspiratie en locatie voor haar foto van de dame in het zwarte jurkje. Een foto die voor haar ontzettend veel betekent. Tot vandaag de dag is er geen foto van Arlene die anderen zo wist te ontroeren. Voor Arlene is de dame in het zwarte jurkje een reminder van hoe machtig een beeld kan zijn.

Herkenbaarheid

Ideeën leiden tot concepten en concepten zijn representaties van hoe Arlene de wereld ziet – haar concepten zijn een product van haar eigen levenstraject. Arlene ziet het leven als een bron van inspiratie en fotografie is voor haar een middel om haar verhaal te vertellen. Met een zekere elegantie toont Arlene de duistere zijde van het leven, herkenbare onderwerpen die inherent zijn aan het menselijke bestaan. Hoe de concepten concreet ontstaan kan Arlene niet omschrijven, maar voor haar is het een vorm van zelfexpressie. Vaak zijn de ideeën die Arlene heeft een opeenstapeling van emoties en gebeurtenissen en op een gegeven moment moeten die emoties worden geuit en dat is het moment waarop zij begint met het orchestreren van haar ideale beeld. Als het ware is het voor haar een vorm van verwerking waarbij zij dichter tot haarzelf komt.

Tussen toen en nu

Wanneer Arlene vandaag de dag terugkijkt naar haar eigen leven beseft zij dat haar liefde voor fotografie niet is ontstaan door toeval. Fotografie maakt deel uit van wie zij is, in zekere zin is het een manifestatie van haar creatieve brein. Meer dan een hobby, meer dan een passie – fotografie is onderdeel van haar identiteit. En in dit onderdeel vertelt Arlene haar meest intieme verhalen, want aan de hand van fotografie heeft zij geleerd ervaringen te verwerken. Ieder beeld is een detail uit de persoonlijke historie van Arlene – oorzaak en gevolg.

Auteur

Cameranu

Als dé community voor beeldmakers van de Benelux maken wij het creëren van mooie beelden voor iedereen toegankelijk!

Bekijk alle berichten

Blijf op de hoogte

Houd mij op de hoogte van laatste nieuwtjes, interessante blogs en aanbiedingen.