Marsel van Oosten over orde in chaos

4 jaar geleden

'Nature is orderly. That which appears to be chaotic in nature is only a more complex kind of order.’ - Gary Snyder

Kinderen die dromen over de wonderlijke aard van onze kosmos, en de grootsheid van dit allemaal proberen te bevatten, zijn allerminst typisch. Als klein jochie was Marsel een van die kinderen die zich bezighield met principes, zoals oneindigheid. Trachtend met zijn fantasie hier een visuele voorstelling bij te maken. Een immens vacuüm rijkelijk gevuld met legio ornamenten, zoals de Tarantulanevel. Miljarden vonken die fel schitterend een esthetisch mozaïek vormen. Wellicht waren het deze inspanningen om het onmogelijke voor te stellen, die het fundament hebben gevormd voor zijn verfijnde waarnemingsvermogen en curieuze filosofie: ‘Kunstenaars, zijn zij die hun waarneming tentoonstellen. In geen geval zijn zij een verantwoording verschuldigd aan de aanschouwer van hun kunstwerk.’

Zijn hele leven heeft Marsel zich verdiept in de kunsten en vaardigheden die zouden helpen bij het verder ontwikkelen van zijn visie, zijn perceptie. Eerst als jongeman die droomde over een leven als schrijver, later als gerenommeerd Art Director. Het was pas later in zijn leven dat hij de camera als instrument koos.

Orde in chaos

In drie woorden omschrijft Marsel met dit credo wat voor hem de essentie van fotografie is. Hij ziet de natuur als een eigenzinnige entiteit die zich niet laat dirigeren door de mens. Want de natuur is zoals die is en haar gevestigde karakter bepaalt de omstandigheden van het decor. Door te spelen met licht en schaduw, perceptie en vorm ensceneert Marsel prachtige schouwspellen. Zijn streven is om de natuur in al haar schoonheid vast te leggen.

Waarom?

Ideeën schieten Marsel te binnen, zijn associatieve brein reguleert dit proces – dit is de wat. Filosofisch in zijn benadering, vraagt Marsel zichzelf altijd waarom een dergelijk idee de moeite waard is om vast te leggen. Want als die daar geen helder antwoord op kan geven, dan is het idee de moeite niet waard. Voor Marsel is het vooral belangrijk dat een idee origineel is en in de uitvoering minimalistisch. Een krachtig beeld is een beeld dat simpel en to the point is. Zó ook het beeld van de man in de desolate Sahara, omringd door niets anders dan de elementen der aarde. Een alomtegenwoordige wind die ritmisch door het verstuivende zand glijdt. Op de voorgrond een golvende zandzee die wordt bewandeld door een reiziger, solitair en statig. Marsel ziet dit als een van zijn favoriete beelden, de situatie gedirigeerd door het getij van de kosmos en geportretteerd door Marsel.

Warm en gastvrij

Zijn portret van de solitaire man in de Sahara is een visuele representatie van wat Marsel vooraf in zijn hoofd had bedacht. Daarom is het een van zijn favoriete prints, want het is een foto waarmee hij kan laten zien wat zijn brein had georkestreerd. Voor mensen als Marsel is dit een verademing, want het komt niet vaak voor dat de perfectionist iets creëert wat zijn stoutste verwachtingen evenaart. Met dit beeld is die vertaling van idee naar plaat een werkelijkheid geworden en meer dan dat, want dit is een van de beelden die in de praktijk nog mooier is geworden dan hij zich vooraf had ingebeeld. Terugblikkend is dit beeld meer dan een visueel spektakel, het is ook een plezierige registratie van een adorabele reis. De foto zelf is in de Sahara bij Libië gemaakt, een land getergd door conflicten en hebzucht. Maar niets is wat het lijkt, want Libië is ook een van de mooiste landen die Marsel heeft mogen ontdekken. Een gastvrije cultuur, waar men hem warmhartig heeft onthaald. Ondanks de problematiek in dit land, had hij het gevoel alsof hij thuiskwam.