Landschappen fotograferen met de Sigma 100-400mm

5 jaar geleden

Wie denkt aan objectieven met een lange brandpuntsafstand, denkt al snel aan sport- en natuurfotografie. Ik gebruik een lange lens met een totaal ander doel. Namelijk voor het fotograferen van landschappen. In dit blog krijg je tips over hoe je een lange lens ook kunt benutten!

Wat is een lange lens?

Een lange lens is een objectief met een relatief groot brandpuntsafstand. Neem bijvoorbeeld een 70-200mm met een lichtsterkte van 2.8 of 4.0. Er zijn lenzen met een nog grote brandpuntsafstand die je ook prima kunt gebruiken voor landschapsfotografie. Bijvoorbeeld een 100-400mm of zelfs 150-600mm.

Een typisch effect van een telezoom lens is dat je er een kleine scherptediepte mee kunt creëren. Oftewel: je onderwerp komt mooi los van de voorgrond. De uitdaging met telelenzen is de lichtsterkte, want je hebt altijd redelijk wat licht nodig om goed met deze lenzen uit de hand te kunnen fotograferen. Maar hoe lichtsterker de lens is, des te zwaarder de bouw. Kortom, een lange lens is specialistisch gereedschap. En in mijn geval en doel hoefde ik niet per se een lichtsterk objectief, maar wel en lichtgewicht objectief voor mijn Canon 5D Mark III. En zo kwam ik terecht bij de Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG OS HSM Contemporary.

Op vakantie met een telelens

Dankzij eerdere ervaringen tijdens vakanties in de 'bergen' wist ik dat bepaalde composities het beste te fotograferen zijn met een telelens in het 200mm+ bereik. Aangezien mijn eigen telelens het standaard bereik van 70-200mm heeft, zei ik geen nee toen de begin dit jaar geïntroduceerde Sigma 100-400mm Contemporary lens beschikbaar was om tijdens een fototrip mee te nemen. Vooral het aanvullende bereik van 200 tot 400mm in combinatie met de compacte bouw van minder dan twintig centimeter en het lage gewicht van nog net géén 1.2 kilogram spraken me aan. Het is weliswaar een pondje meer dan de Canon EF 70-200mm f/4.0L IS USM objectief, maar deze lens is nog steeds praktisch in gebruik.

Gesloten landschappen

Om variatie in m'n landschapsfoto’s te creëren kies ik er vaak voor om gesloten landschappen te fotograferen. Oftewel kaderen zonder dat er veel, amper of gewoon geen lucht in beeld is. Dit is voor mij hét moment om de lange lens te gebruiken. Dan is het prettig om een lens tot 400mm bij je te hebben. Het praktische zoombereik bleek in de Dolomieten een ideale combinatie.

Flexibiliteit

Het idee was dus om de Sigma in te zetten en daar waar mogelijk en te beschikken over het extra zoombereik tussen 200 en 400mm. In combinatie met een standaard lens met een bereik van 24 tot 70mm kun je zo een landschap op verschillende manieren vastleggen. Of juist, omdat je niet altijd op praktische afstand kunt staan, toch dat beeld maken dat je voor ogen hebt.

Ongemerkt heb ik iedere dag de 100-400mm gebruikt. Dit komt in mijn beleving door de combinatie van het bereik en de prettige bouw. Zo heb je een prima grip op de zoomring. Door de aangepaste zonnekap kun je, als je de lenskap naar voren schuift, de lens snel inzoomen van 100mm, naar 200mm of de gewenste 400mm. Een leuke feature, maar aangezien ik geen vreemde vogel of ander wild dier voor de lens heb gekregen, had ik dit niet nodig.

De bouw- en beeldkwaliteit

Ondanks dat de Sigma 100-400mm met zijn f/5-6.3 niet echt lichtsterk te noemen is, zegt dat niets over de beeldkwaliteit. En aangezien deze lens bij daglicht wordt gebruikt, is een groter diafragma ook niet nodig. Het zorgt er voor dat de lens niet onnodig groot of zwaar is. Veel belangrijker is de beeldstabilisatie waarover deze lens beschikt. En deze is echt verbluffend goed. Regelmatig heb ik met de lens uit de hand gefotografeerd. Soms zonder te beseffen dat mijn gekozen sluitertijd langer was dan de minimale lenslengte. Bijvoorbeeld op 1/60e. Ondanks dat de lens volledig uitgeschoven was, nog steeds prima handelbaar.

Sluitertijden en autofocus

Een vuistregel voor sluitertijd is dat deze gelijk moet zijn aan het brandpunt. Heb je een brandpunt van 200mm, dan wil je idealiter een sluitertijd van 1/200ste van een seconde. Ik heb herhaaldelijk ervaren dat ik dankzij de voortreffelijke beeldstabilisatie prima uit de hand kan fotograferen met langere sluitertijden.

Niet geheel onbelangrijk is de autofocus. Zonder dat ik de lens heb laten kalibreren kan ik, kijkend naar mijn foto’s die ik heb gemaakt, niet anders zeggen dat de autofocus goed is en in de praktijk vooral snel zijn werk doet.

Een fijne onscherpte

Wat me opviel is dat de beeldkwaliteit prima is. Of je nu open f/5-6.3 of f/8-f/11 kiest. Als ik de lens niet op een statief gebruikte, koos ik simpelweg voor het open diafragma in combinatie met AUTO ISO. Zo kon ik op mijn compositie focussen, wat op 300 tot 400mm best opletten is. Want een kleine beweging en je zit ernaast! Dat is tenslotte waar het om draait, foto’s maken. De achtergrond-onscherpte is prettig. Je kunt nog steeds een mooie focus op je onderwerp krijgen terwijl de achtergrond uitgewassen wordt. Dit kon ik prima gebruiken op een wel heel bijzondere locatie, een oorlogskerkhof uit de Eerste Wereldoorlog.

Stof- en spatwaterdicht

De gehele bouwkwaliteit is prima, de rubberen ringen voelen prettig aan. De lens is stof- en spatwaterdicht en zelfs op een regenachtige dag heb ik hem probleemloos gebruikt. Het is geen Art-serie lens en dat is helemaal niet erg. Want daarmee zou de lens mogelijk een stuk zwaarder worden. Je wilt fotograferen en vooral uit de hand goede beelden maken!

Een kritische noot

Is er dan geen kritische noot over deze lens? Jawel. Voor mij als landschapsfotograaf, die veel vanaf een statief werkt, is het jammer dat je geen statiefgondel kunt monteren. Fotografeer je vanaf statief op meer dan 200mm dan heeft dat invloed op de stabiliteit. Je wilt je camera dan echt aanraken, dus dan moet je op gepaste afstand van de lens met een draadontspanner werken voor een scherp en onbewogen beeld. Je statief iets meer kantelen komt de stabiliteit ten goede. Schakel wel even de sublieme beeldstabilisatie uit als je werkt op statief!

Conclusie

Ik kan niet anders zeggen - ook kijkend naar het gunstige prijskaartje - dat de Sigma 100-400mm Contemporary een prima lens is om in je tas mee te nemen. Ook voor de landschappelijk ingestelde fotograaf. In de tas neemt dit objectief niet al te veel ruimte in. Dus verruim je horizon in landschapsfotografie met een lange lens...

Bekijk hier het Sigma 100-400mm f/5.0-6.3 DG OS HSM Contemporary objectief

Bekijk ook

Auteur

Dave Zuuring

Dave Zuuring, ook bekend als nldazuu, is naast zijn fulltime baan en de tijd die hij met zijn gezin doorbrengt, een gepassioneerde fotograaf die fotografeert vanuit de gedachte "Make your memory today". Hij legt graag landschappen in de breedste zin van het woord, cityscapes, interieurs en reportages vast. Vooral cityscapes in het blauwe uur zijn een rode lijn door zijn fotografie belevingen.

Bekijk alle berichten

Landschappen fotograferen met de Sigma 100-400mm

Wat is een lange lens?

Op vakantie met een telelens

Gesloten landschappen

Flexibiliteit

De bouw- en beeldkwaliteit

Sluitertijden en autofocus

Een fijne onscherpte

Stof- en spatwaterdicht

Een kritische noot

Conclusie

Bekijk ook

Auteur

Dave Zuuring

Meest recente berichten

Populaire auteurs

Landschappen fotograferen met de Sigma 100-400mm

Wat is een lange lens?

Op vakantie met een telelens

Gesloten landschappen

Flexibiliteit

De bouw- en beeldkwaliteit

Sluitertijden en autofocus

Een fijne onscherpte

Stof- en spatwaterdicht

Een kritische noot

Conclusie

Bekijk ook

Auteur

Dave Zuuring

Meest recente berichten

Populaire auteurs

Blijf op de hoogte