Review: Olympus M.Zuiko Digital ED 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO objectief

3 jaar geleden

Het uiterlijk van het Olympus M.Zuiko Digital ED 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO objectief deed mij denken aan de tijd dat alles groot, groter, grootst was. Als mensen je met zo'n lens zagen dachten ze gelijk dat je een professional was. Maar gelukkig is het een lens die bij het oppakken een vertrouwd licht gewicht blijkt te hebben én erg lekker in de hand ligt. In deze review lees je er meer over!

Bekijk de Olympus M.Zuiko Digital ED 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO

Handgemaakte kwaliteit

De Olympus 150-400mm IS PRO lens is voorzien van hoogkwalitatief glaswerk, in een van magnesium gemaakte behuizing. Ik begreep dat deze lens met de hand is gemaakt, waardoor hij ongetwijfeld niet in ieders budget past. Handgemaakt is meestal aan de prijs, maar het betekent meestal ook dat het een absoluut stuk vakwerk is waar men veel van mag verwachten...

Een witte behuizing?

De behuizing van deze nieuwe lens is niet zwart, maar wit met hier en daar een zwarte knop of rand. Voor een Olympus objectief is dit een wat vreemde kleur, maar na uitleg is het zeker te begrijpen. Olympus meent dat een zwarte behuizing bij mooi, zonnig weer extra warmte kan opnemen en dat komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Wit weerkaatst immers de warmte!

De ingebouwde TC1.25x converter

Deze lens is voorzien van een ingebouwde TC1.25x converter. Dat wil zeggen dat bij het gebruik van deze converter de lens tot 500mm kan worden verlengd, waarbij er één stop wordt ingeleverd. De f/4.5 wordt een f/5.6; ik vraag mij af of dit nog wel vanuit de hand kan? Maar daar komt de absolute kracht van Olympus naar voren!

Veelal beschikken de camera’s en een aantal PRO-lijn objectieven over een beeldstabilisatie die nauw samenwerkt. De gyroscopen in de camera en lens versterken elkaar, waardoor er een ongekende stabilisatie ontstaat die tot acht stops oplevert. Met een dergelijke lengte uit de hand fotograferen is niet alleen aan Olympus voorbehouden zolang er maar voldoende licht en dus sluitertijd is. Maar met deze combinatie met minder dan 1/10e van een seconde uit de hand fotograferen en scherpe beelden krijgen is wel aan Olympus voorbehouden.

Stel je daarbij voor dat je nog meer millimeters kunt genereren. Door bijvoorbeeld de Olympus MC-14 1.4x teleconverter of Olympus MC-20 2.0x converter erbij te plaatsen? De dan verkregen 1400 respectievelijk 2000 millimeter (fullframe equivalent) zal niet altijd nodig of wenselijk zijn, maar levert je toch een bereik op dat anders niet gehaald kan worden. En…, nog steeds is het mogelijk daarmee vanuit de hand te fotograferen!

De ergonomie en knoppen

Bij het ontwerp is er duidelijk rekening gehouden met de ergonomie. De knoppen die je vaker zult gebruiken zijn in de directe bereikbaarheid van de duim en of vingers geplaatst. Zo zit de schuif van de converter onder bereik van de wijsvinger waarmee je de ontspanknop bediend. Snel in- of uitschakelen bij onverwachte momenten wordt dan eenvoudig en vergroot de kans op succes.

De zoomring werkt bijzonder licht en kan met de duim worden bediend. Het zoeken van objecten en dan inzoomen, wordt hierdoor eenvoudig en kan snel. De 150-400mm heeft uiteraard nog meer schuifknoppen die bijvoorbeeld de stabilisatie in de lens en camera kunnen in- of uitschakelen en het bekende autofocus-piepje kunnen uitzetten. Maar niets is in beton gegoten, want ook bij deze lens kan iedere schuif- of drukknop worden voorzien van een andere functie.

Hoe presteert het objectief in de praktijk?

De hoogste tijd om in het veld te ontdekken wat deze 150-400mm PRO lens kan! Omdat deze lens met name voor natuur- en sportfotografie bedoeld is, waren mijn verwachtingen hoog.

Met name voor vogelfotografie is 'lengte hebben' best belangrijk, net als het kunnen vertrouwen op een super snelle en accurate autofocus. Een autofocus die presteert waar het nodig is en mij niet in de steek laat. Met name tijdens slecht licht of regenachtig weer zijn er van die momenten dat een lens zich kan bewijzen. Het toeval wilde dat, in de periode dat ik voor het testen van deze lens aan het Bodenmeer in Duitsland was, kreeg ik elke ochtend te maken met dikke mist. Gedurende de dag brak de zon langzaam door. Dus alle factoren die van belang konden zijn werden mij gegund!

De eerste test was het fotograferen van onderwerpen op het in mist gehulde Bodenmeer. Wandelend langs de oever hield ik de combinatie vast. Hangend in mijn rechterhand en gezekerd aan een Blackrapid draagriem. Op geen enkel moment had ik het gevoel iets zwaars vast te hebben en bleek de riem vooral fijn voor die momenten dat ik beide handen nodig had voor wat anders dan het dragen van de camera en lens.

Vaag in de mist kon ik eenden en een paar knobbelzwanen waarnemen. Vooral de knobbelzwanen waren lastig te zien en dus een mooi test-onderwerp. Zonder al te veel problemen werden de knobbels door de autofocus gevonden en werd er scherpgesteld. Het in- en uitzoomen geeft een creatieve vrijheid die ik bij het Olympus M. Zuiko Digital ED 300mm f/4.0 IS PRO objectief, vaak mis. Het kunnen geven of wegnemen van omgevingsruimte rondom het onderwerp was direct een meerwaarde waar ik veelvuldig gebruik van maakte.

Zelfs het scherpstellen op vliegende vogels, tijdens mistige omstandigheden, bleek eenvoudig en supersnel! Het kunnen in- en uitzoomen kan helpen bij het oplossen van een vaak gehoord probleem; het moeilijk kunnen vinden van een vliegende vogel bij gebruik van een lens met veel millimeters.

Is de statiefgondel nuttig?

Dat het Olympus M.Zuiko 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO objectief standaard is voorzien van een statiefgondel is prachtig, maar die zal alleen daar waar nodig gebruikt worden. Door vanaf een statief te fotograferen word je beperkt in je bewegingsvrijheid. Iets wat juist bij het vastleggen van bewegelijke onderwerpen zoals vogels, buitengewoon hinderlijk is. Snelheid is cruciaal en dan is de tijd die je nodig hebt om een statief te herpositioneren, vaak een reden tot falen...

Snelle automatische scherpstelling

Een mooie test voor de snelheid van het autofocussysteem is voor mij het moment dat, wanneer ik wat zie bewegen en gevonden heb, er direct op wordt scherpgesteld. Met name bij vliegbeelden is een snelle autofocus tijdens het volgen van het onderwerp belangrijk. Ik kies veelal voor een single autofocuspunt of de vijf autofocuspunten gecombineerd met de C-AF instelling. Dat presteerde uitmuntend bij dit objectief. Omdat het objectief minder dan twee kilo weegt, heb je geen statief nodig. Ook het kunnen gebruiken van een brandpuntafstand van 500mm (1000mm fullframe equivalent) is van meerwaarde. Tijdens het bekijken van de beelden was ik zeer content dat vrijwel alles gelukt en scherp was.

Kun je uit de hand fotograferen met langere sluitertijden?

De tweede dag begon met een dikke laag mist, maar het leek wat donkerder. Minder licht en langere sluitertijden waren dus het lot voor die ochtend. Een toevallige ijsvogel werd een leuk onderwerp. Vanuit de hand met 1/20e van een seconde op 500mm en fotograferen maar. Ook nu waren de beelden scherp en goed bruikbaar. Ondanks de keuze voor een lange hoge ISO-waarde goed bruikbaar voor de test.

Hoe zit het met de scherptediepte?

Ik was nieuwsgierig naar de scherptediepte. Olympus beweert dat je tot op 1.30 meter afstand op het onderwerp scherp kunt stellen. Dit klopt inderdaad! Bij het fotograferen van bloemen en bladeren in een nabijgelegen bos werd duidelijk dat deze telezoom niet alleen over een mooie ‘depth of field’ beschikt, maar tevens prima voor het fotograferen van de kleinere dingen gebruikt kan worden. De lens ondersteunt ook mooie camerafuncties zoals High resolution, Focus stacking en bracketing waarmee de creatieve reikwijdte van deze lens enorm wordt vergroot.

Wat is mijn conclusie?

De resultaten van de 150-400mm heb ik vergeleken met foto’s die ik onder andere met de Olympus M. Zuiko Digital ED 300mm f/4.0 IS PRO heb gemaakt. Gevoelsmatig leken de scherpte en kleuren van beide lenzen gelijk te zijn aan elkaar.

Vergeleken met de Olympus M.Zuiko Digital ED 100-400mm f/5.0-6.3 IS was het verschil duidelijker. Met name in de donsveren van een zilverreiger bleek het bij de 100-400mm wel wat dicht te lopen, terwijl bij foto’s met de 150-400 ieder haartje nog scherp en gedetailleerd zichtbaar was.

Het Olympus M.Zuiko Digital ED 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO objectief is overduidelijk een lens die ertoe gaat doen. Een lens die verschil weet te maken en zeker een lens die in mijn tas niet zal ontbreken en vaak gebruikt gaat worden!

Bekijk de Olympus ED 150-400mm f/4.5 TC1.25x IS PRO lens